25 رفتاری که بتر است کودک یاد بگیرد

رفتار ۱: وقتی چیزی از کسی می‌خواهید، بگویید، «لطفاً».

 

رفتار ۲: وقتی چیزی از کسی می‌گیرید، بگویید، «متشکرم».

 

رفتار ۳: هیچوقت بین صحبت بزرگترها نپرید مگر اینکه کارتان خیلی مهم باشد. مطمئن باشید وقتی حرفشان تمام شد متوجه شما شده و جوابتان را می‌دهند.

 

رفتار ۴: اگر نیاز است که فوراً توجه کسی را به خودتان جلب کنید، از عبارت «عذر می‌خواهم» استفاده کرده و پشت سر آن بقیه حرفتان را بزنید.

 

رفتار ۵: اگر برای انجام کاری تردید دارید، اول اجازه بگیرید. اینکار باعث می‌شود بعداً پشیمان نشوید.

 

رفتار ۶: برای دیگران هیچ فرقی نمی‌کند شما از چه چیزهایی خوشتان نمی‌آید. نظرات منفی‌تان را برای خودتان نگه دارید یا فقط با دوستانتان مطرح کنید.

 

رفتار ۷: هیچوقت درمورد خصوصیات ظاهری دیگران نظر ندهید مگر برای تحسین کردن آنها.

 

رفتار ۸: وقتی کسی از شما حالتان را می‌پرسد، پاسخ داده و شما هم حالشان را بپرسید.

 

رفتار ۹: وقتی در خانه دوستتان هستید، یادتان باشد موقع رفتن حتماً از پدر و مادرش تشکر کنید.

 

رفتار ۱۰: وقتی می‌خواهید وارد اتاقی شوید که در آن بسته است، ابتدا در زده و قبل از اینکه در را باز کرده و وارد اتاق شوید، منتظر بمانید که کسی اجازه دهد.

 

رفتار ۱۱: وقتی به جایی تلفن می‌کنید، حتماً ابتدا خودتان را معرفی کرده و بعد بخواهید که با فرد موردنظرتان حرف بزنید.

 

رفتار ۱۲: وقتی کسی هدیه‌ای به شما می‌دهد، حتماً از او قدردانی و تشکر کنید. حتی می‌توانید این کار را با یک ایمیل تشکر انجام دهید.

 

رفتار ۱۳: هیچوقت جلو بزرگترها از کلمات زشت استفاده نکنید. بزرگترها همه این کلمات را بلدند و اصلاً برایشان جذابیتی ندارد.

 

رفتار ۱۴: هیچوقت به کسی فحش ندهید.

 

رفتار ۱۵: به هیچ دلیلی کسی را مسخره نکنید. اینکار به دیگران نشان می‌دهد که آدم ضعیفی هستید.

 

رفتار ۱۶: حتی اگر بازی یا جمعی به نظرتان خسته‌کننده آمد، آرام بنشینید و تظاهر کنید که برایتان جالب است.

 

رفتار ۱۷: اگر موقع راه رفتن با کسی برخورد کردید، بلافاصله عذرخواهی کنید.

 

رفتار ۱۸: موقع عطسه یا سرفه کردن جلو دهانتان را بگیرید و هیچوقت در مکان‌های عمومی بینی‌تان را تمیز نکنید.

 

رفتار ۱۹: وقتی می‌خواهید از دری رد بشوید، نگاه کنید شاید لازم باشد در را برای کسی نگه دارید.

 

رفتار ۲۰: اگر دیدید والدین، معلم یا همسایه‌تان مشغول انجام کاری هستند، از آنها سوال کنید که می‌توانید کمکشان کنید یا نه. اگر پاسخشان مثبت بود آن کار را انجام دهید چون ممکن است کاری جدید یاد بگیرید.

 

رفتار ۲۱: اگر بزرگتری از شما می‌خواهد کاری انجام دهید، بدون غر زدن و با لبخند آن کار را انجام دهید.

 

رفتار ۲۲: وقتی کسی به شما کمک می‌کند. از او تشکر کنید. اینکار باعث می‌شود آن فرد دوست داشته باشد باز هم به شما کمک کند.

 

رفتار ۲۳: از وسایل غذاخوری درست استفاده کنید. اگر اینکار را خوب بلد نیستید، از والدینتان بخواهید به شما یاد بدهند یا به آنها نگاه کرده و یاد بگیرید.

 

رفتار ۲۴: موقع غذا خوردن روی پایتان دستمال بیندازید و در صورت لزوم از آن برای پاک کردن دور دهانتان استفاده کنید.

 

رفتار ۲۵: برای برداشتن چیزی از روی میز غذا خم نشوید، از دیگران بخواهید آن را به شما بدهند.

منبع

هشت سنت غلط ازدواج از نگاه رهبر انقلاب

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری: حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در سخنرانی‌ها و مناسبت‌های مختلف به آسیب‌شناسی مشکلات فراروی جوانان برای ازدواج پرداخته‌اند. ایشان معتقدند موانع «فرهنگی»، بخش قابل توجهی از این مشکل اجتماعی را به خود اختصاص داده است و جوانان، خانواده‌ها و مسئولان مربوط باید در جهت رفع این موانع تلاش کنند. ایشان در آخرین اظهار نظر رسمی درباره‌ این موضوع در دیدار دانشجویی ماه رمضان امسال فرمودند: «بعضى از تصورات و سنت‌هاى غلط در مورد ازدواج وجود دارد که اینها دست‌‌وپاگیر است، مانع از رواج ازدواج جوان‌ها است؛ این سنت‌ها را باید عملاً نقض کرد. شما که جوانید، مطالبه‌‌گرید، پرنشاطید، پیشنهادکننده‌‌ نقض خیلى از عادت‌ها و سنت‌ها هستید، به نظر من این سنت‌هاى غلطى را هم که در زمینه‌‌ى ازدواج وجود دارد، بایستى شماها نقض کنید.»

جدول و متن زیر به هشت مورد از این سنت‌های غلط که مورد تصریح رهبر انقلاب اسلامی قرار گرفته، می‌پردازد:

هشت سنت غلط ازدواج از نگاه رهبر انقلاب

۱. مهریه سنگین

کسانی که مهریه‌ی بالا برای خانمشان قرار می‌دهند، به جامعه ضرر می‌زنند. خیلی از دخترها توی خانه می‌مانند، خیلی از پسرها بی‌زن می‌مانند، به‌خاطر این‌که این چیزها وقتی در جامعه رسم شد، سنت و عادت شد، به جای «مَهرُ السّنّة»، به جای این‌که مهر پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) سنت باشد، وقتی مهر جاهلی سنت شد، اوضاع، اوضاع جاهلی خواهد شد.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۷/۸/۱۱

مهریه‌ی سنگین مال دوران جاهلیت است. پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) آن را منسوخ کرد. پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) از یک خانواده‌ی اعیانی است. خانواده‌ی پیغمبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله)، تقریباً اعیانی‌ترین خانواده‌ی قریش بودند. خود ایشان هم که رئیس و رهبر این جامعه است. چه اشکالی داشت دختر به آن خوبی که بهترین دختران عالم است و خدای متعال او را «سیدة النّساء العالمین» قرار داد «مِن الاَوّلینَ و الآخِرین»، با بهترین پسرهای عالم که مولای متقیان است می‌خواهند ازدواج کنند، مهریه‌ی ایشان زیاد باشد؟ چرا ایشان آمدند و این مهریه‌ی کم را قرار دادند که اسمش «مَهرُ السُّنَّة» است.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۴/۲/۲۸

مهریه هر چه کمتر باشد، به طبیعت ازدواج نزدیکتر است، چون طبیعت ازدواج معامله که نیست، خرید و فروش که نیست، اجاره دادن که نیست، زندگی دو انسان است. این ارتباطی به مسائل مالی ندارد. ولی شارع مقدس یک مهریه‌ای را معین کرده که باید یک چیزی باشد. اما نباید سنگین باشد. بایستی عادی باشد جوری باشد که همه بتوانند انجام دهند.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۴/۵/۱۸

بعضی خیال می‌کنند مهریه‌ی سنگین به حفظ پیوند زناشویی کمک می‌کند. این خطاست. اشتباه است. اگر خدای ناکرده این زن و شوهر نااهل باشند، مهریه‌ی سنگین هیچ معجزه‌ای نمی‌تواند بکند.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۵/۵/۱۱

بعضی از خانواده‌های طرف عروس می‌گویند که ما مهریه‌ی آن‌قدر بالا نمی‌خواهیم ولی خانواده‌ی داماد برای پز دادن و تفاخر می‌گویند نه نمی‌شود! چند میلیون یا فلان‌قدر. خب اینها همه دوری از اسلام است. هیچ کس با مهریه‌ی بالا خوشبخت نشد. این‌هایی که خیال می‌کنند اگر مهریه نباشد ازدواج دخترشان متزلزل خواهد شد، ‌ این‌ها اشتباه می‌کنند. ازدواج اگر چنان‌چه با محبت بود، ‌ با وضعیت درست بود، بی‌مهریه هم متزلزل نمی‌شود. ولی اگر چنان‌چه بر مبنای خباثت و زرنگی و کلاهبرداری و فریب و این چیزها بود، مهریه هر چقدر هم که زیاد باشد، مرد بدجنس زورگو، کاری خواهد کرد که بتواند از زیر بار این مهریه هم فرار کند.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۵/۹/۴

من از مردم سراسر کشور خواهش می‌کنم که آن قدر مهریه‌ها را زیاد نکنند. این سنت جاهلی است. این کاری است که خدا و رسول (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در این زمان بخصوص، از آن راضی نیستند. نمی‌گوییم حرام است. نمی‌گوییم ازدواج باطل است. اما خلاف سنت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) و اولاد ایشان و ائمه‌ی هدی (علیهم‌السلام) و بزرگان اسلام است. خلاف روش این‌هاست و به‌خصوص در زمان ما که کشور احتیاج دارد به این‌که همه‌ی کارهای صحیح، آسان شود، هیچ مصلحت نیست که بعضی ازدواج‌ها را این‌طور مشکل کنند.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۳/۹/۲

۲. جهیزیه سنگین

من گمان می‌کنم این‌که در جهیزیه‌ی حضرت زهرا (علیهاالسلام) این قدر سادگی رعایت شد... این حد را حفظ کردند. این یک جنبه‌ی نمادین داشت. برای این‌که بین مردم مبنا و پایه‌ای باشد برای عمل به آن، تا دچار این مشکلاتی که بر اثر زیاده‌روی‌ها پیش می‌آید، نشوند.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۷/۴/۱۸

بعضی از خانواده‌های عروس، خودشان را اذیت می‌کنند و به زحمت می‌اندازند و اگر پول هم ندارند به زحمت پول تهیه می‌کنند. اگر پول دارند خرج زیادی می‌کنند، برای این‌که یک جهیزیه‌ی مفصل پر زرق و برقی را مثلاً در اختیار دخترشان بگذارند.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۷/۱۲/۲۸

جهیزیه‌ی زیاد، هیچ دختری را خوشبخت نمی‌کند و هیچ خانواده‌ای را به آن آرامش و سکون و اعتماد لازم نمی‌رساند. اینها زوایای زندگی است. فضولِ زندگی است و جز دردسر و اسباب زحمت و اسباب مشکل فایده‌ای ندارد.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۵/۹/۱۸

مبادا بروید پول قرض کنید، جهیزیه درست کنید. مبادا خودتان را به زحمت بیندازید. مبادا خانواده‌تان را به زحمت بیندازید. مبادا خیال کنید که دخترتان اگر جهیزیه‌اش کمتر از دختر همسایه و قوم و خویش بود، این سرشکستگی است.
خطبه‌ی عقد ۱۳۸۱/۳/۲۹

بعضی‌ها سعی می‌کنند که برای جهیزیه بزنند روی دست همه‌ی قوم و خویش‌ها و همسایه‌ها و دوست و آشناها که این هم غلط است... باید نگاه کنید ببینید که چه چیزی درست است، چه چیزی حق است آن را انجام بدهید. چه چیزی حق است؟ یک خانواده‌ی دو نفره یک وسایلی لازم دارند که یک زندگی ساده‌ای داشته باشند.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۹/۸/۳

انواع و اقسام ریخت و پاش‌ها، زیاده‌روی‌ها، کارهای غلط، جهیزیه‌های سنگین. همه‌جور چیزی را حتماً باید بخرند، بیاورند توی جهیزیه بگذارند، که اقلّاً یک چیز بیشتر از آن دختر خاله‌اش، یا نمی‌دانم خواهرش، یا آن همسایه‌شان یا آن همکلاسی‌شان داشته باشد. اینها از آن غلط‌های بسیار موذی و آزاردهنده است، برای خود انسان و برای مردم. خیلی از دخترها نمی‌توانند به خانه‌ی بخت بروند، خیلی از پسرها نمی‌توانند ازدواج کنند، به خاطر همین چیزها. به خاطر همین گرفتاری‌ها. اگر ازدواج آسان بود، اگر مردم آن‌قدر سخت‌گیری نکرده بودند، بعضی‌ها اگر مهریه‌شان سنگین نبود، اگر این جهیزیه‌های جاهلانه نبود و پدر و مادرها به خیال خودشان برای این‌که مبادا دل دخترشان بشکند، خودشان را به آب و آتش نمی‌زدند، این گرفتاری‌ها برای خیلی از خانواده‌ها پیش نمی‌آمد.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۲/۱۰/۲۶

از اول، بعضی‌ها همه‌ی ریز و درشت و لازم و غیر لازم را برای دخترشان به عنوان جهیزیه فراهم می‌کنند که مبادا از دختر فلانی، از نمی‌دانم دختر عمویش، یا از خواهرش یا از جاریش مثلاً کمتر باشد. اینها درست نیست. این کارها غلط است. اسباب زحمت شماست. آن هم زحمتی که هیچ اجری پیش خدا ندارد، مایه‌ی تشکر هم نمی‌شود.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۸/۹/۲

نگذارید جهیزیه‌ها را سنگین کنند. دخترها نگذارند. عروس‌ها شما نگذارید. پدر و مادرها هم اگر می‌خواهند، شما نگذارید.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۳/۹/۲۳

مادرهای عروس‌ها در تهیه‌ی جهیزیه دست نگه دارند، خیلی افراط و اسراف نکنند. نگویند حالا مثلاً دخترمان است، دلش می‌شکند. نه. دخترها خوبند. دخترها نمی‌خواهند. ما بیخود نباید دل آن‌ها را بکشانیم به این سمت که هر چیز قشنگ و لوکس و... حتماً باید برایش تهیه شود.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۹/۱۱/۱۶

۳. تجملات زیاد

تجملات برای یک جامعه، مضر و بد است. آن کسانی که با تجملات مخالفت می‌کنند، معنایش این نیست که از لذت‌ها و خوشی‌هایش بی‌اطلاعند، نه! آن را کاری مضر برای جامعه می‌دانند. مثل یک دارو یا خوراکی مضر. با تجملات زیادی، جامعه زیان می‌کند. البته در حد معقول و متداول ایرادی ندارد. اما وقتی که همین‌طور مرتب پای رقابت و مسابقه به میان آمد، اصلاً از حد خودش تجاوز می‌کند و به جاهای دیگر می‌رود.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۰/۴/۲۰

مگر کسانی که با تجمل عروس و داماد می‌شوند خوشبخت‌ترند؟ چه کسی می‌تواند چنین چیزی را ادعا کند؟ این کارها جز این‌که یک عده جوان را، یک عده دختر را حسرت به دل کند و زندگی را بر این‌ها تلخ نماید، اگر نتوانستند آن‌جور آن‌ها هم عروسی بگیرند تا ابد حسرت به دل بمانند یا اصلاً نتوانند عروسی بگیرند. چیز دیگری نیست... تا آمدند دخترش را بگیرند، چون دستش خالی است، این دختر بماند توی خانه. این پسر دانشجو یا کارگر یا کاسب ضعیف، همین‌طور غیر متأهل بماند.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۳/۹/۲۳

۴. اسراف

برخی، اسراف می‌کنند. می‌ریزند و می‌پاشند. در این روزگار که فقرایی در جامعه هستند، کسانی هستند که اولیات زندگی هم درست در اختیارشان نیست، این کارها اسراف است، زیادی است، بیخود است. هر کس بکند خلاف است.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۲/۶/۱۱

بعضی از مردم با این کاری که می‌شود با آن ثواب برد، گناه می‌برند. با اسراف‌هایی که می‌کنند، با خلاف‌هایی که انجام می‌دهند، با آمیختن این عمل حَسن و حسنه به کارهای حرامی که انجام می‌دهند. حرام همه‌اش هم این نیست که محرم و نامحرم و این چیزها باشد. آنها هم البته حرام است، اما ریخت و پاش زیادی هم حرام است. اسراف حرام است. سوزاندن دل مردمی که ندارند در مواردی واقعاً حرام است. زیاده‌روی کردن، ‌ حرام و حلال کردن برای این‌که بتواند جهیزیه‌ی دخترش را فراهم کند، اینها حرام است.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۶/۱۱/۹

بنده راضی نیستم از کسانی که با خرج‌های سنگین و با اسراف در امر ازدواج، کار را بر دیگران مشکل می‌کنند. البته با جشن و شادی و مهمانی موافقیم ولی با اسراف مخالفیم.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۴/۵/۲۴

۵. خرید از مکان‌های معروف به گرانی

این دختر خانم‌ها که می‌خواهند جهیزیه درست کنند، برای خرید اسباب سر عقد و جهیزیه، توی این دکان‌های گران‌قیمت بعضی از جاهای تهران، آن محلات گران‌قیمت که معروف است – نمی‌خواهم البته اسم بیاورم – من می‌شناسم کجاهاست که دکان‌هایش معروف است به جنس گران، اصلاً طرف آنها پا نگذارند. بروند آن جاهایی که معروف به گرانی نیست. این‌طور نباشد که داماد بیچاره را دنبالشان راه بیندازند برای خرید عروس و خرید عقد. متأسفانه از این کارها می‌کنند.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۲/۳/۱۹

۶. هتل‌ها و سالن‌های پرخرج

این هتل‌ها و سالن‌ها و جشن‌های پُرخرج را رها کنید. ممکن است توی یک سالنی هم کسی جشن بگذارد اما ساده، مانعی ندارد. من نمی‌خواهم بگویم حتماً، چون بعضی خانه‌هایشان جا ندارد یا امکاناتش را ندارند ولی اسراف نکنید.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۳/۱۰/۲۷

عروسی و عقد و شادی چیز خوبی است. حتی پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌وآله) هم برای دختر مکرمه‌ی‌ خودشان مجلس عروسی گرفتند، شادی کردند و مردم شعر خواندند. زن‌ها دست زدند و خوشی کردند. اما نباید در این مجلسِ عقد و عروسی و اینها اسراف انجام بگیرد. یکی از اسراف‌ها همین مجالس عقد و عروسی گران‌قیمت است. در هتل‌ها، در این سالن‌های گران‌قیمت مجالس درست می‌کنند. مبالغ زیادی شیرینی و میوه و خوراکی حرام می‌شود، از بین می‌رود، روی زمین ریخته می‌شود و ضایع می‌گردد. برای چه؟ برای چشم و هم چشمی!؟ برای عقب نماندن از قافله‌ی اسراف!؟
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۲/۱/۵

عروسی شیرین، آن عروسی‌ای نیست که توی آن خیلی خرج می‌شود و اسراف زیاد در آن می‌شود. عروسی شیرین، عروسی صمیمانه است. صمیمانه که بود، عروسی شیرین می‌شود. ولو مختصر باشد. یک اتاق دو اتاق توی خانه، قوم و خویش، دوست و آشنا و رفیق دور هم بنشینند، این می‌شود عروسی. این میهمانی‌های مفصل و سالن‌های آن‌چنانی یا توی هتل‌ها، خرج‌های زیاد، جنس‌های گران برای مهمانی، اینها هیچ مناسب نیست. نمی‌گویم ازدواج را باطل می‌کند، نه! ازدواج درست است. اما اینها محیط جامعه و محیط زندگی را تلخ می‌کند.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۷/۹/۱۲

مگر سابق که این سالن‌ها نبود، این چیزها نبود، توی دو تا اتاق کوچک جشن می‌گرفتند، مهمان‌ها می‌آمدند شیرینی می‌خوردند، ازدواج‌ها بی‌برکت‌تر از امروز بود؟ عزت دخترها مگر کمتر از امروز بود، حالا باید حتماً بروند توی این سالن‌های بزرگ. عیبی ندارد، من مخالفتی نمی‌کنم با این سالن‌ها. من با «تشریفات» مخالفم. حالا بعضی می‌روند توی هتل، از آن کارهای غلط است که لزومی ندارد.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۶/۷/۳۰

بعضی خیال می‌کنند که تشریفات و تویِ هتلِ چنین و چنان رفتن، سالن‌های گران گرفتن، خرج‌های زیادی کردن، ‌ عزت و شرف و سربلندیِ دختر و پسر را زیاد می‌کند. نخیر عزت و شرف و سربلندی دختر و پسر به انسانیت و تقوی و پاکدامنی و بلندنظری آن‌هاست، نه به این چیزها...
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۵/۵/۱۱

۷. لباس عروس گران‌قیمت

بعضی‌ها لباس عروس گران‌قیمت می‌خرند. نه! چه لزومی دارد. حالا لباس عروس می‌خواهند، بعضی‌ها لباس عروس را می‌روند کرایه می‌کنند. چه مانعی دارد؟ ننگ دارد؟ نه! چه ننگی؟ چه مانعی دارد؟ بعضی‌ها این را ننگ می‌دانند. ننگ این است که انسان یک پول گزافی بدهد، یک چیزی بخرد که یک بار آن را مصرف کند، بعد بیندازد دور. یک بار مصرف! آن هم با این وضعی که بعضی مردم دارند.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۴/۱۰/۴

۸. به رخ کشیدن ثروت‌ها

اگر چنان‌چه در ازدواج بحث مادیات عمده شد، این معامله‌ی عاطفی و روحی و انسانی تبدیل خواهد شد به معامله‌ی مادی. این معامله‌های گران، این جهیزیه‌های سنگین، این چشم و هم‌چشمی‌ها و این به رخ کشیدن ثروت‌ها و پول‌ها – که برخی از افراد غافل و بی‌خبر می‌کنند – ازدواج را در واقع خراب می‌کنند. لذاست که در شرع مقدس مستحب است مهریه کم گرفته شود که «مَهرُ السّنّة» مورد نظر است.
خطبه‌ی عقد ۱۳۷۷/۱۲/۱۳

* ازدواج را آسان کنید

من به همه‌ی مردم در سراسر کشور توصیه می‌کنم که ازدواج‌ها را آسان کنند. بعضی‌ها ازدواج را مشکل می‌کنند. مهریه‌های گران و جهیزیه‌های سنگین ازدواج را مشکل می‌کند... خانواده‌ی پسرها توقع جهیزیه‌های سنگین بکنند. خانواده‌ی دخترها برای چشم هم‌چشمی دیگران جهیزیه‌ها را و تشریفات را و مجالس عقد و عروسی را رنگین‌تر بکنند. چرا؟ اثر این را می‌دانید چیست؟ اثر این کارها این است که دخترها و پسرها بدون ازدواج در خانه‌ها می‌مانند، کسی جرئت نمی‌کند به ازدواج نزدیک شود. خطبه‌ی عقد ۱۳۷۳/۹/۲

منبع:رجانیوز

نمونه ازدواج اسان

بسم الله الرحمن الرحیم

هنگامی که علی(ع) به قصد ازدواج فاطمه (س) به منزل پیامبر(ص) رفت، پیامبر(ص) به ام سلمه فرمود: "برخیز و در را بگشای، که این همان است که خدا و رسولش او را دوست دارند." ام سلمه فوراً در را باز کرد و علی - علیه السلام- داخل شد. علی(ع) در کمال حجب و حیا و خجالت بود که پیامبر -صلی الله علیه و سلم- فرمود: علی جان حاجتی داری؟ آسوده باش، امیدوارم که حاجت تو برآورده شود. علی(ع) نیز قصد خود را بازگو نمود و از فاطمه (س) خواستگاری نمود. پیامبر فرمود: چه چیزی برای توست که مهریه فاطمه (س) قرار دهی؟ علی (ع) عرض کرد: ای رسول خدا! تو خود شاهد هستی که برای من به جز شمشیر و شتر و زره، از مال دنیا چیزی نیست. پیامبر -صلی الله علیه و سلم- فرمود: ای علی شمشیر و شتر مورد نیاز توست، اما زره‌ات را بفروش و با آن مراسم ازدواج با فاطمه (س) را فراهم کن. 

اما اینکه حضرت آن زره را چه مقدار فروخت و آن را مهریه حضرت زهرا(س) قرار داد از نظر تاریخی و روایی در آن اختلاف وجود دارد.

و آن عبارت است از، ۴۰۰ درهم، ۴۸۰ درهم یا ۵۰۰ درهم۲.

لکن قدر مسلم این است که مهریه آن حضرت بیشتر از ۵۰۰ درهم و کمتر از ۴۰۰ درهم نبوده است، و این مقدار -پانصد درهم- عبارت از مقدار مهریه‌ای است که رسول خدا(ص) برای کلیه زنان و دخترانش تعیین نموده و از آن تعبیر به مهر السنه هم می‌شود 

بنابراین مقدار مهریه حضرت زهرا(س) بیش از ۵۰۰ درهم - نقره- نبوده است. و این به عنوان ارزش پولی آن زمان محسوب می‌شد و این مقدار مهریه از طرف پیامبر اکرم(ص) برای دخترش، مهریه‌ای متوسط - نه بسیار کم و نه زیاد - در آن زمان بوده است که به عنوان سنت، الگویی برای سایر مسلمانان قرار گرفت"

نکته جالب اینکه

1:طبق این نوشته مهریه در زمان عقد پرداخت بشه خوبه

2 مرد باید توان پرداخت مهریه رو داشته باشه باید چیزی قرار داده بشه که مرد همون موقع بتونه پرداخت کنه

3.حضرت فاطمه(س) با پول مهریشون وسایل خونشون رو تهیه کردن.

 

ما دم از حضرت علی ع و حضرت زهرا س میزنیم ولی تو عمل کم میاریم و چیزی که خودمون میخواییم رو انجام میدیم.

 

 

 

غفلت تا کی؟!!!!!!!!!!

مادر برای اروم کردن بچه 6 ماهه یا کمتر گوشی لمسیش رو میده به بچه یه اهنگ اونوری هم براش میگذاره تا ساکت بشه.وقت خوابش برگشته بهم میگه تا این اهنگ هارو گوش نکنه نمیخوابه.توقع هم داریم بچه صالح بشه حالا فردا پس فردا که خلاف کار میشه میرم دم در خانه خدا و میگیم خدا مگه چه گناهی کردم که همچین بچه ای نصیبم شد؟ نمیگه مقصر خودمم که از همون دوران کودکی به جای قران و داستانهای خوب برای شناخت دینش اهنگهای چرت گذاشتم این شد به والله بچه از همون کودکی همه چیو میفهمه لقمه حلال به بچه بدی و تربیت اصولی داشته باشی محاله بچه خلافکار بشه.

جالبیش اینجاس از بس بچه صدای موسیقی شنیده تا یه صدای اهنگ میاد شروع میکنه به رقصیدن .

حالا مقصر خودمونیم یا خدا؟؟؟؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!

ایا میتوان خطاهای گذشته را به همسر اینده گفت؟

رهروان ولایت ـ چرا همواره کارشناسان ازدواج توصیه می‌کنند که افراد درباره گناهان گذشته خود، چیزی به طرف مقابلشان نگویند؟ اینکه معنی‌اش دروغ‌گویی به همسر آینده است! چرا اشتباهی که آقاپسر یا دخترخانم در گذشته خود مرتکب شده است، همسر آنان حق نداشته باشد که بداند؟

اول اینکه: بیان گناهان گذشته خود که در حال حاضر با ندامت، توبه و عدم تکرار آن، پاک شده است، براساس نظر مراجع تقلید و فقهای عظام جایز نیست.[1]

دوم اینکه: وقتی براساس روایات معصومان(علیهم‌السلام) کسی که گناه کرده و پشیمان شده و توبه کرده و در حال حاضر پاک است، تشبیه به فردی می‌شود که اصلا گناه نکرده است، باید گفت که این تشبیه بی هدف نبوده و واقعا مانند کسی است که اصلا گناهی را مرتکب نشده است.[2]

سوم اینکه: فرض مسأله در آنجایی است که فرد نسبت به گناهان گذشته خود نادم بوده و توبه کرده باشد، نه اینکه پشیمان نشده و توبه نکرده بخواهد زندگی یک نفر دیگر را از بین ببرد.

چهارم اینکه: بیان و افشای گناهان گذشته خود به دیگری هیچ فایده عقلایی ندارد؛ زیرا بیان آن در هنگام قبل از ازدواج باعث می‌شود که فرد تا آخر عمر مجرد بماند و اگر بعد از ازدواج هم افشاگری صورت بگیرد، چیزی جز به هم ریختگی اعصاب، بدبینی و بی اعتمادی و از بین رفتن آرامش زندگی ثمره دیگری نخواهد داشت.

پنجم اینکه: اشتباهات و گناهان گذشته هرکسی، از جهت تاثیرگذاری در آینده(زندگی زناشویی) به دو بخش تقسیم می‌شود:

1. اشتباهات و گناهانی که نقش منفی در آینده فرد نمی‌گذارد؛ مانند اینکه فردی در گذشته گناهی را مرتکب شده، ولی نسبت به آن پشیمان گشته و توبه کرده است و قصد تکرار اشتباه گذشته خود را ندارد.
در چنین حالتی اشتباه گذشته این فرد، تاثیرگذاری منفی در آینده او ندارد؛ زیرا آن فرد قصد تکرار گذشته تلخ خود را ندارد. لذا از این بابت مشکل ساز نیست و می‌توان برای تشکیل زندگی مشترک به او اعتماد کرد؛ زیرا همچنانکه امام باقر(علیه‌السلام) فرموده است: «التّائِبُ مِنَ الذَّنبِ کَمَن لَاذَنبَ لَهُ؛ توبه کننده مانند کسى است که اصلاً گناه نکرده است.»[3] یعنی کسی که توبه کند و گناهان گذشته‌اش را تکرار نکند، به مانند فرد مومن و سالمی است؛ گویا اینکه اصلا گناهی نکرده است. در اینجا ندانستن اشتباهات گذشته فرد، خللی در زندگی زناشویی برای طرف مقابل ایجاد نمی‌کند و چه بسا دانستن آن، منجر به بدبینی و بی اعتمادی طرف مقابل و از دست دادن مورد مناسب جهت ازدواج شود.

2. اشتباهات و گناهانی که نقش منفی در آینده فرد می‌گذارد؛ مثلا فرد در گذشته اهل رابطه بوده و از این بابت پشیمان نیست، بلکه این امر را یک تجربه برای خود تلقی می‌کند. مسلما به چنین فردی هرگز نمی‌توان اعتماد کرد؛ زیرا این امکان وجود دارد که در آینده نیز اشتباهات گذشته‌اش را تکرار کند.
در اینجا هرچند دانستن گذشته فرد می‌تواند به طرف مقابل در انتخاب کمک کند و حق اوست که بداند، ولی ندانستن آن هم موجب خلل در انتخاب فرد نمی‌شود؛ زیرا فرد می‌تواند از طریق 1. گفت‌وگوی مستقیم که در جریان خواستگاری صورت می‌گیرد. 2. بررسی سبک زندگی 3. تحقیق درباره گذشته و حال او 4. مشاوره گرفتن از کارشناسان ازدواج و خانواده می‌تواند پی به افکار، اخلاق، رفتار، میزان اعتقادات دینی، نوع پوشش، نحوه تعامل با خانواده و ... برد و این مقدار دانستن هم در تصمیم گیری فرد کافی است.

ششم اینکه: آنچه که براساس آموزه‌های دینی جایز نیست دروغ گویی است نه اینکه راست گفتن واجب باشد. پس اینکه فرد از گذشته خود به طرف مقابل چیزی نگفته است، دروغ گو نیست، بلکه تنها همه چیز را به او نگفته است. از طرفی بعضی اوقات سکوت و یا دروغی که مانع از متلاشی شدن یک زندگی می‌شود، بسیار بهتر از راستی است که منجر به این شود که فرد نه تنها از همسر خود بلکه از همه افراد جامعه متنفر شود. البته ما بدنبال توجیه اشتباهات گذشته افراد نیستیم. به هرحال هر کسی نسبت به اعمالش در نزد خدای متعال باید پاسخ گو باشد امّا باید فرق قائل شد میان کسی که نسبت به گذشته خود نادم و پشیمان است با کسی که نادم و پشیمان نیست.

از سویی دیگر بسیاری از ما انسان‌ها در گذشته خود، خطا و اشتباهاتی ولو در حد کوچک مرتکب شده‌ایم. همچنین هرگز نمی‌توان به راحتی گفت که شدت گناهانی مانند دروغ‌گویی، تهمت، غیبت، تمسخر و مانند آن در نزد خداوند از رابطه با جنس مخالف کمتر باشد. همچنانکه در روایتی درباره گناه غیبت گفته شده: « الغِیبَةُ أشَدُّ مِن الزِّنا؛ غیبت‏ کردن بدتر از زناست.»[4]
البته از این بابت که فرد زناکار در صورت عدم تکرار گناه و انجام توبه می‌تواند از سوی خدای متعال بخشیده شود، ولی شخص غیبت کننده تنها در صورتی توبه‌اش پذیرفته می‌شود که صاحب آن(کسی که غیبت او شده) او را ببخشد. لذا در صورت نبخشیدن او، این امکان وجود دارد که فرد هنوز گناهکار باشد برخلاف گناهان دیگر که فرد با توبه واقعی می‌تواند برگردد و در صورت عدم تکرار گناه و انجام توبه، با او همچون فرد سالم و مومن معامله می‌شود.

پی‌نوشت:
[1]. تفسیر نمونه، ج14، ص406
[2]. امام باقر(علیه‌السلام) فرموده است: «التّائِبُ مِنَ الذَّنبِ کَمَن لَاذَنبَ لَهُ؛ توبه کننده مانند کسى است که اصلاً گناه نکرده است.»[اصول کافى، ج2، ص435]
[3]. همان
[4]. الترغیب والترهیب، ج3، ص511

http://www.jonbeshnet.ir/news/63696

پاداش داشتن همسر صالح

موسى بن جعفر (ع) فرمودند: مرد صالحى در میان بنى اسرائیل زندگى می ‏کرد او شبى در خواب دید که نیمى از عمرش در نیکبختى و گشایش و نیمى دیگر در تنگدستى و فقر طى مى‏شود. از وى خواسته شد تا هر نیمه را که مى‏خواهد ابتدا برگزیند مرد صالح بعد از مشورت با همسر نیکوکارش نیکبختى و گشایش را انتخاب کرد. چیزى نگذشت که دنیا به آنها روى کرده و صاحب ثروت هنگفتى شدند روزى همسر آن مرد به او گفت: بهتر است از ثروت در راه تالیف قلوب بستگان و حاجتمندان بهره‏گیرى و به همسایگان و برادران دینى‏ات بخشایش نمایى. نیمى از عمر آن مرد به همین وضع سپرى گشت و خداوند که احسان بى ‏دریغ او و همسرش را مشاهده کرد نیمه پایان عمرشان را نیز با نعمت و گشایش روزى همراه ساخت‏

    داستان پیامبران یا قصه‏هاى قرآن از آدم تا خاتم، ص: 657

همسرداری از منظر معصومین

همسرداری از منظرمعصومین

حضرت علی (علیه السلام) فرمودند:«رسول مکرم اسلام (صلی الله علیه وآله)وارد منزل ما شد در حالی که حضرت فاطمه نزد دیگ نشسته بود و من هم عدس پاک می‌کردم، با دیدن این صحنه رسول خدا فرمود: ای ابوالحسن گفتم: بله یا رسول‌الله. پیامبر فرمودند: این مطلب را از من بشنو و بدان که من سخنی نمی‌گویم مگر اینکه از جانب پروردگارم هست. هر مردی که همسرش را درکارهای خانه کمک کند خداوند برای هر دانه مویی که در بدنش هست ثواب عبادت یک سال می‌دهد درحالی‌که روزهایش روزه و شب‌هایش به نماز مشغول بوده است.»... ادامه در لینک
جامع الأخبار (للشعیری) نویسنده: شعیری، محمد بن محمدص 102

تربیت فرزند

همسرداری

ایاتی در مورد حریم خصوصی پدر و مادر

بسم الله الرحمن الرحیم

یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ لِیَسْتَْذِنکُمُ الَّذِینَ مَلَکَتْ أَیْمَانُکمُ‏ْ وَ الَّذِینَ لَمْ یَبْلُغُواْ الحُْلُمَ مِنکمُ‏ْ ثَلَاثَ مَرَّاتٍ  مِّن قَبْلِ صَلَوةِ الْفَجْرِ وَ حِینَ تَضَعُونَ ثِیَابَکُم مِّنَ الظَّهِیرَةِ وَ مِن بَعْدِ صَلَوةِ الْعِشَاءِ  ثَلَاثُ عَوْرَاتٍ لَّکُمْ  لَیْسَ عَلَیْکمُ‏ْ وَ لَا عَلَیْهِمْ جُنَاحُ  بَعْدَهُنَّ  طَوَّافُونَ عَلَیْکمُ بَعْضُکُمْ عَلىَ‏ بَعْضٍ  کَذَالِکَ یُبَینِ‏ُّ اللَّهُ لَکُمُ الاَْیَاتِ  وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ. نور58)

اى اهل ایمان! باید بردگانتان و کسانى از شما که به مرز بلوغ نرسیده‏اند [هنگام ورود به خلوت خانه شخصى شما] سه بار [در سه زمان‏] از شما اجازه بگیرند، پیش از نماز صبح، و هنگام [استراحت‏] نیم روز که جامه‏هایتان را کنار مى‏نهید، و پس از نماز عشا [این زمان‏ها] سه زمان خلوت شماست، بعد از این سه زمان بر شما و آنان گناهى نیست [که بدون اجازه وارد شوند زیرا آنان‏] همواره نزد شما در رفت و آمدند و با یکدیگر نشست و برخاست دارید. این‏گونه خدا آیاتش را براى شما بیان مى‏کند، و خدا دانا و حکیم است.

این ایه بیانگر این هست که به بچه هایمان (چه دختر و چه پسر )البته بچه هایی که هنوز به سن تکلیف نرسیدن یاد دهیم تا در سه زمان 1قبل از طلوع فجر 2. بعد از نماز ظهر 3 بعد از نماز عشا. قبل از ورود به خانه(حریم خصوصی پدر و مادر) اجازه بگیرند در واقع بعد از در زدن و اطلاع دادن وارد خانه شوند

و اما در مورد افراد بالغ و به سن تلکیف رسیده در ایه بعدی میفرماید

وَ إِذَا بَلَغَ الْأَطْفَلُ مِنکُمُ الْحُلُمَ فَلْیَسْتَْذِنُواْ کَمَا اسْتَْذَنَ الَّذِینَ مِن قَبْلِهِمْ  کَذَالِکَ یُبَینِ‏ُّ اللَّهُ لَکُمْ ءَایَتِهِ  وَ اللَّهُ عَلِیمٌ حَکِیمٌ 59

و چون کودکانتان به عقل رسند باید اجازه دخول بگیرند، چنان که نام بردگان، قبل از ایشان (و یا آنان که زودتر از ایشان به حد رشد رسیدند) اجازه مى‏گرفتند، خدا این چنین آیه ‏هاى خویش را براى شما بیان مى‏کند که خدا دانا و فرزانه است

دختر یا پسر ی که به سن تکلیف رسیده باشه هم یاد بدیم هر زمانی که میخواهد وارد خانه شود اجازه بگیرد در واقع قبل از ورودش در بزند تا اهل خانه از امدنش اطلاع پیدا کنن

بیان از خدا عمل از ما ان شالله

.