مدیون استاد
بسم الله الرحمن الرحیم
هر وقت این شعر رو میبینم یاد استاد عزیزم(چون خانم بودن اینطور خطاب کردم) برام زنده میشه و دعاشون میکنم.
یه روز امتحان داشتیم توی یه کلاس سی نفره که صندلی ها هم کیپ هم چیده شده بودن و فاصله ای نداشتن و میشد راحت نوشته های دوستت رو ببینی و تقلب کنی.استاد سوال هارو بهمون گفتن و نوشتیم موقع جواب دادن رسید استاد روی تخته نوشتن
گفتم شبی به مهدی اذن نگاه خواهم
گفتا که من هم از تو ترک گناه خواهم
بعد از اون رفتن بیرون و مارو با خودمون و دلمون و این شعر تنها گذاشتن. هرچند قبل از اون هم اهل تقلب نبودم ولی خب شیطان وسوسه میکرد و یه نیم نگاهی میکردم ولی با این شعر استاد دیگه حواسم رو شش دانگ جمع کردم حتی اگر چشمم هم میفتاد به جواب های دوستم دیگه دور اون سوال رو خط میکشیدم و جوابش رو نمینوشتم.
استاد با این کارشون به اندازه سالهای سال بهم درس دادن و من اگر توفیقی از این عمل دارم رو مدیون این نوشته استادم هستم.
خداوند به همه معلمان و اساتید که راه درست زیستن و ترگ گناه رو بهمون یاد دادن و میدن و خواهند داد توفیق بده و به ماهم توفیق عمل به دستوراتش رو عنایت کند.
