امدن فرشته ها و اجنه برای کمک به امام حسین ع

 آمدن گروههایى از فرشتگان براى کمک به امام حسین علیه السّلام و جواب امام علیه السّلام‏

شیخ مفید رحمه اللَّه در کتاب مولد النّبی و مولد الاوصیاء علیهما السّلام به اسناد خود از امام صادق علیه السّلام نقل کرده که فرمود: هنگامى که امام حسین علیه السّلام از مکّه به سوى مدینه رهسپار شد، گروههایى از فرشتگان نشاندار و پشت سر هم که در دستشان حربه‏هایى بود و سوار بر اسبهاى بهشتى بودند به محضر امام حسین علیه السّلام آمده سلام کردند و سپس عرض کردند: «اى حجّت خدا بر خلایق پس از جدّت رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلم و پدرت على علیه السّلام و برادرت حسن علیه السّلام، خداوند متعال در موارد بسیار، جدّت رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلم را به وسیله ما یارى نموده است و اکنون نیز ما را به یارى تو فرستاده است!» امام حسین علیه السّلام در پاسخ آنها چنین فرمود: «وعده‏گاه من و شما در گودال و مکانى است که در آنجا به شهادت مى‏رسم، و آن کربلا است، هنگامى که به آنجا رسیدم نزد من آیید.» فرشتگان گفتند: «اى حجّت خدا! خداوند به ما فرمان داده که سخن تو را بشنویم و از تو اطاعت کنیم، اگر ترس آن دارید که دشمنان‏ رو در روى شما قرار گیرند ما همراه تو هستیم.»

امام حسین علیه السّلام فرمود: «آنها تسلّطى بر من ندارند و نمى‏توانند بر (شخصیّت) من آسیب برسانند، من به بقعه خود (کربلا و اهداف آن) خواهم رسید.»

 

آمدن گروههایى از جنّیان براى کمک به امام حسین علیه السّلام و پاسخ امام علیه السّلام‏

گروههایى از مؤمنان جنّ به محضر امام حسین علیه السّلام آمدند و عرض کردند:

 اى مولاى ما! ما از شیعیان و یاران تو هستیم، آنچه را بخواهى به ما فرمان بده اگر در همین جا باشى و به ما دستور نابودى همه دشمنانت را بدهى، ما قبل از اینکه از اینجا حرکت کنى، آن را اجرا مى‏کنیم.» امام حسین علیه السّلام براى آنها دعاى خیر کرد، و به آنها فرمود: «آیا قرآن را که به جدّم رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله و سلم نازل شده نخوانده‏اید که مى‏فرماید:

قُلْ لَوْ کُنْتُمْ فِی بُیُوتِکُمْ لَبَرَزَ الَّذِینَ کُتِبَ عَلَیْهِمُ الْقَتْلُ إِلى‏ مَضاجِعِهِمْ، بگو اگر هم در خانه‏هایتان بودید، آنهایى که کشته شدن بر آنها مقرّر شده بود، قطعا به سوى آرامگاههاى خود بیرون مى‏آمدند. اگر من در وطن خود بمانم این مردم واژگون شده به وسیله چه کسى آزمایش مى‏گردند، و چگونه آنها امتحان مى‏شوند، و چه کسى در قبر من سکونت گزیند؟ با اینکه خداوند هنگام «دحو الارض» (کشیده شدن و گستردگى زمین) آن قبر را براى من برگزیده است، و آن قبر را و پناهگاه شیعیان و دوستان ما نموده است، خداوند اعمال و نمازهاى آنها را بپذیرد و دعاهاى آنها را اجابت کند، و شیعیان ما درآنجا ساکن گردند،  تا آنجا مایه ایمنى آنها در دنیا و آخرت، از عذاب باشد، ولى شما در روز شنبه که روز عاشورا است- و به قولى فرمود:

در روز جمعه که روز عاشورا است- در آنجا حاضر گردید و در پایان آن روز کشته مى‏شوم، و بعد از من کسى از اهل و خویشان و برادرانم و اهل بیتم (که دشمن با آنها بجنگد) باقى نخواهد ماند، و سر بریده‏ام را براى یزید بن معاویه بفرستند