چرا امام حسین ع اب کافی با خود نبرد بود

چرا امام حسین(علیه السلام ) آب کافی همراه نبرده بود، معمولا انسان باید وقتی سفر بیابان در پیش دارد از چاه های وسط راه آب کافی بردارد.آن حضرت که در محاصره دراز مدت قرار نگرفته بود تا آب کاراوان به یکباره تمام شود، چرا باید برای یک هفته آب ذخیره نمیداشت؟

در مسافرتهای آن زمان رسم بر این بوده است که افراد کاروان در طول مسیر در جاهایی که آب وجود داشت توقف کرده و بعد از رفع خستگی،با توجه به مسافتی که باید طی کنند تا به منطقه ای که دارای آب می باشد،برسند،به مقدار نیاز آب بر می داشتند،و کاروان اباعبدالله الحسین(علیه السلام) هم همینگونه عمل کردند و مشکهایی را که به همراه داشتند،از آب پر کردند.
و آنچه از منابع تاریخی استفاده می شود،آن حضرت (علیه السلام) به اندازه فراوانی آب به همراه داشتند،تا جایی که وقتی با کاروان حر بن یزیدریاحی مواجه شدند و تشنگی لشکریان حر را مشاهده کردند،آن جوانمردان بی نظیر،نه تنها نیروهای کوفی همراه حر، که بالغ بر هزار نفر بودند را سیراب نمودند،بلکه اسب ها و شتران آنها را هم آب دادند،و آن منزلی که این اتفاق افتاده بود،در واقع آخرین توقفگاه کاروان حسینی تا کربلا بوده است.
محدث بزرگوار مرحوم شیخ عباس قمی در کتاب ارزشمند نفس المهموم،این جوانمردی و بزرگواری سالار شهیدان را اینگونه بیان می کند:«... آن گروه که نزدیک به هزار نفر بودند با حربن یزیدریاحی آمدندتا اینکه در گرمای ظهر در برابر امام حسین(علیه السلام) ایستادند.پس اما به جوانانش فرمود: این جماعت و اسبان آنان را سیراب کنید.
آنان چنین کردند و ظرفها را پر از آب کرده و نزدیک اسب می بردند و چون سه یا چهار و پنج جرعه می آشامید،اسب دیگری را آب می دادند تا همه آنها را آب دادند.
در این میان علی بن طعّان محاربی،آخرین نفر از یاران حر بود که به آنجا رسیده بود،و خود امام حسین(علیه السلام) به او و اسبش آب نوشاند.(1).
اگر منظور شما این است که آن حضرت باید برای کل این مدتی که قرار بود در محاصره دشمن قرار گیرند،آب بر می داشتند،اولاً باید توجه باشته باشیم که با توجه به امکانات و شرایط آن زمان، امکان حمل و ذخیره سازی این مقدار آب به راحتی امکان پذیر نبوده است.
ثانیاً اینگونه نبوده است که آن حضرت به هیچوجه به آب دسترسی نداشته باشند،چرا که طبق نقل منابع تاریخی،از روز هفتم محرم به دستور عبیدالله بن زیاد،آب را به روی اهل بیت(علیهم السلام) بستند،و در این مدت هم یاران آن حضرت در چند مورد توانستند،از شریعه فرات آب بیاورند.
***
(1). نفس المهموم، ترجمه علی نظری منفرد،ص235

منبع : انجمن گفتگوی دینی