سوال قرانی!!!!!!!!!!

سلام

یه چند وقتیه برام سوال پیش اومده چه سوالی؟الان میگم و ممنون میم هرکی وارد میشه در حد درک خودش بهم توضیح بده

 

چند وقت پیش سوره های اخر قران رو میخوندم اونجا قسم هایی رو دیدم مثلا قسم به ماه قسم به خورشید قسم به کوه و ............... که مطمئنم دوستان هم این قسم هارو توی قران دیدن و خوندن

حالا سوال من.

ببینین ما انسانها به چیزایی قسم میدیم که دوسشون داریم برامون عزیزه یا تو دیدمون بزرگه مثلا قسم به خدا و قسم به ائمه و......

میخوام بدونم این قسم هایی که تو قران اومده منظور خدا چیه؟ مثلا قسم به خورشید چیه، خورشید چی داره که قسم داده خداوند یا ماه یا کوه طور ی شب و روز.مگه شب و روز چی دارن چه سری درشون هست که اینطور خداوند قسم داده؟؟؟؟؟؟؟؟

چه علاماتی دارن که خداوند اینقدر اونم در اوایل اسلام اینطور قسم ها رو داده؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

 

بازیچه بودن دنیا

بسم الله الرحمن الرحیم

ایه 5 سوره فاطر نقطه اساسی رو در مورد دنیا بیان میکنه و ان اینکه ای انسان به زندگی دنیایی مغرور نشو.

ایت الله جوادی املی در تفسیر این ایه دنیا رو به زمین فوتبال تشبیه کردن. همینطور که فوتبال یک بازی هست دنیا هم همینطوره سمت و مقام ودرجه اعتباری نداره انسان باید به وظیفش عمل کنه چرا که اون دنیا از سمت و درجه نمیپرسن و بلکه به اعمالت نگاه میکنن اگر طبق قانون الهی عمل کردی خوشا به سعادتت اما بدا به حالت که این مقام و رتبه تو رو بازیچه خودش کرد و مغرور شدی بهشون و ریاست کردی بدون اعمال قانون الهی.

مغرور شدی بازی رو باختی

خداوند قبل از اینکه به انسان هشدار بده می فرماید ان الله وعد الحق. وعده خداوند در مورد قیامت حق است بعد میفرماید فلا تغرنکم فی الحیوه الدنیا. اول از معاد حرف به میان میاره تا به ما بفهمونه حساب و کتابی هست پس حواست به دنیات باشه بدون چیکار میکنی ای انسان.

در خر اینکه اینهمه مال و منال رتبه و درجه طلا و سکه و هرچی تو این دنیا کسب کنیم همش میمونه و خودم با اعمالم راهی اون دنیا میشیم پس چه خوب که هرچی داریم برای اون دنیامون خرج کنیم تا بار اون دنیامون رو سنگین کنم و با ابرو در محضر الهی حاضر بشیم ان شالله

گفتن بسم الله در اغاز کار

رمز پایداری و بقاء عمل از دیدگاه آیین اسلام، ارتباط آن عمل با خداست؛ زیرا بقاء و پایداری هر معلولی بدون علت نخواهد بود و وابسته به هیچ‌گونه سرچشمه‌ای نیست، بلکه علت همه معلول‌ها در جهان و سرچشمه همه موجودات، خدای تعالی است.

 

هر موجودی که در کلیه عوالم قابل تعقل و مشاهده است، پایداری و بقایش وابسته به خداست. به بیان قرآن هر چیزی غیر از وجه خدا نابودشدنی است و بقایی ندارد. «کل شیءٍ هالک الا وجهه»[۱]

 

بر این اساس، کارهایی که با موفقیت انجام می‌شود، ولی در آغاز آن نام خدا برده نشده است، از پایداری و بقاء بی‌نصیب هستند. از این جهت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله هر کار مهمی را بدون نام خدا نافرجام می‌داند: «کل امر ذی بال لم‌یبدأ ببسم الله فهو ابتر»[۲]

 

و نیز حضرت امام باقر علیه‌السلام فرمود: «سزاوار است هنگامی که کاری را شروع می‌کنیم، چه بزرگ باشد، چه کوچک، بسم‌الله بگوییم تا با برکت و مبارک باشد»[۳]

 

به همین مناسبت خداوند بزرگ در اولین آیاتی که به پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وحی شد، دستور می‌دهد که در آغاز تبلیغ اسلام، این وظیفه خطیر را با نام خدا شروع کند: «اقرأ باسم ربک»[۴]

 

حضرت نوح علیه‌السلام نیز در آن طوفان سخت و عجیب هنگام سوار شدن بر کشتی و حرکت روی امواج کوه‌پیکر آب که هر لحظه با خطرات فراوانی روبرو بود، برای رسیدن به سرمنزل مقصود و پیروزی بر مشکلات، به یاران خود دستور می‌دهد که در هنگام حرکت و توقف کشتی، بسم‌الله بگویند: «و قال ارکبوا فیها بسم الله مجریها و مرسیها»[۵]

 

آن‌ها این سفر پرمخاطره را سرانجام با موفقیت و پیروزی پشت سر گذاشتند و با سلامت و برکت از کشتی پیاده شدند؛ چنان‌که خداوند می‌فرماید: «قیل یا نوح اهبط بسلام منا و برکات علیک و علی امم ممن معک»[۶]

 

حضرت سلیمان علیه‌السلام نامه‌ای را که به ملکه سبأ نوشت، با بسم الله شروع کرد: «انه من سلیمان و انه بسم الله الرحمن الرحیم»[۷] و باز روی همین اصل، تمام سوره‌های قرآن با اسم الله آغاز می‌شود تا هدف اصلی که همان هدایت و سوق بشر به سعادت است، با موفقیت صورت پذیرد. تنها سوره «توبه» است که «بسم ‌الله» ندارد؛ زیرا این سوره با اعلان جنگ به جنایتکاران مکه و پیمان‌شکنان آغاز شده و اعلان جنگ با توصیف خداوند به رحمان و رحیم سازگار نیست.[۸]

 

یکی از مواردی که شیاطین با نام خدا فرار می‌کنند، هنگام سوار شدن بر مرکب‌هاست. رسول خدا صلی‌الله علیه و آله فرمود: «اذا رکب الرجل فسمی، ردفه ملک یحفظه حتی ینزل فاذا رکب فلم یسم ردفه الشیطان؛ هنگامی که مردی سوار بر مرکب می‌شوئد، نام خدا را ببرد، فرشته‌ای او را همراهی می‌کند و در تمام مسیر نگهبان او می‌شود تا به مقصد برسد، اما اگر سوار بر مرکب شود و نام خدا را نبرد، شیطان با او مصاحبت کرده و همراه او خواهد بود.»[۹]

 

حضرت علی علیه‌السلام نیز می‌فرمایند: «کسانی که بسم الله الرحمن الرحیم نمی‌گویند، کسانی هستند که شیطان آن‌ها را دعوت به ترک نام خدا کرده است.»(۱۰)(۱۱)

---

پی نوشت ها:

[۱] سوره قصص، آیه ۸۸

[۲] تفسیر نمونه، ج ۱، ص ۱۴

[۳] همان

[۴] سوره علق، آیه ۱

[۵] سوره هود، آیه ۴۱

[۶] سوره هود، آیه ۴۸

[۷] سوره نحل، آیه ۳۰

[۸] تفسیر نمونه، ج ۱، ص ۱۵ـ۱۴

[۹] منهج‌الصادقین، ج ۱، ص ۳۹

[۱۰] تفسیر عیاشی، ج ۱، ص ۲۱

(۱۱) گزیده‌ای از کتاب «بسم‌الله؛ ذکر برتر» تألیف روح‌الله لک ‌علی‌آبادی

منبع رجانیوز

دعاهایی برای قنوت از قران مجید

رَبِّ اغْفِرْ لی‏ وَ لِوالِدَیَّ وَ لِمَنْ دَخَلَ بَیْتِیَ مُؤْمِناً وَ لِلْمُؤْمِنینَ وَ الْمُؤْمِناتِ وَ لا تَزِدِ الظَّالِمینَ إِلاَّ تَباراً (28نوح)

بار الها! مرا و پدر و مادر من و هر که با ایمان به خانه (یا بکشتى) من داخل شود و همه مردان و زنان با ایمان عالم را ببخش و بیامرز و ستمکاران را جز بر هلاک و عذابشان میفزاى .

رَبَّنا لا تَجْعَلْنا فِتْنَةً لِلَّذینَ کَفَرُوا وَ اغْفِرْ لَنا رَبَّنا إِنَّکَ أَنْتَ الْعَزیزُ الْحَکیمُ( ممتحنه 5)

پروردگارا تو ما را مایه امتحان و فتنه کسانى که کافر شدند قرار مده و ما را بیامرز که تو، آرى، تنها تو عزیز و حکیمى .

رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَیْنا صَبْراً وَ ثَبِّتْ أَقْدامَنا وَ انْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْکافِرینَ  (بقره 250)

 پروردگارا صبرى به ما ده و قدمهایمان را استوار ساز و بر گروه کافران پیروزمان کن (250بقره)

ْ رَبَّنا لا تُؤاخِذْنا إِنْ نَسینا أَوْ أَخْطَأْنا رَبَّنا وَ لا تَحْمِلْ عَلَیْنا إِصْراً کَما حَمَلْتَهُ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِنا رَبَّنا وَ لا تُحَمِّلْنا ما لا طاقَةَ لَنا بِهِ وَ اعْفُ عَنَّا وَ اغْفِرْ لَنا وَ ارْحَمْنا أَنْتَ مَوْلانا فَانْصُرْنا عَلَى الْقَوْمِ الْکافِرینَ (286بقره)

بار پروردگارا! ما را بر آنچه که از روى فراموشى یا خطا انجام داده‏ایم مؤاخذه مکن، بار پروردگارا! تکلیف گران و طاقت‏فرسا چنان که بر گذشتگان نهادى بر ما نگذار، بار پروردگارا! بار تکلیفى فوق طاقت ما را به دوش منه و بیامرز و ببخش گناه ما را و بر ما رحمت فرما تنها سلطان ما و یار و یاور ما تویى، ما را بر (مغلوب کردن) گروه کافران یارى فرما .

رَبَّنا لا تُزِغْ قُلُوبَنا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنا وَ هَبْ لَنا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَةً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ (8 ال عمران)

پروردگارا، دلهاى ما را بعد از آنکه هدایت کردى منحرف مساز و از ناحیه خود رحمتى به ما عطا کن که تنها تو بخشنده‏اى

خطاب قرار گرفتن مومنان در قران 1

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ إِنَّ اللَّهَ مَعَ الصَّابِرینَ (153بقره)

اى کسانى که ایمان آوردید از صبر و صلاة استعانت جویید که خدا با صابران است

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُلُوا مِنْ طَیِّباتِ ما رَزَقْناکُمْ وَ اشْکُرُوا لِلَّهِ إِنْ کُنْتُمْ إِیَّاهُ تَعْبُدُونَ (172بقره)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید از پاکیزه‏ها هر چه که ما روزیتان کرده‏ایم بخورید و شکر خدا بگزارید اگر تنها او را مى‏پرستید .

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الْقِصاصُ فِی الْقَتْلى‏ الْحُرُّ بِالْحُرِّ وَ الْعَبْدُ بِالْعَبْدِ وَ الْأُنْثى‏ بِالْأُنْثى‏ فَمَنْ عُفِیَ لَهُ مِنْ أَخیهِ شَیْ‏ءٌ فَاتِّباعٌ بِالْمَعْرُوفِ وَ أَداءٌ إِلَیْهِ بِإِحْسانٍ ذلِکَ تَخْفیفٌ مِنْ رَبِّکُمْ وَ رَحْمَةٌ فَمَنِ اعْتَدى‏ بَعْدَ ذلِکَ فَلَهُ عَذابٌ أَلیمٌ (178بقره)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید قصاص (جنایاتى که واقع میشود) بر شما واجب است آزاد در مقابل آزاد و برده در مقابل برده و زن در مقابل زن پس اگر صاحب خون از برادرش (قاتل) بگذرد قاتل باید که احسان او را بخوبى تلافى کند و خونبهایى که بدهکار است به طرز خوبى بپردازد، این خود تخفیفى است از ناحیه پروردگارتان و هم رحمتى است پس اگر کسى بعد از عفو کردن دبه در آورد و از قاتل قصاص بگیرد عذابى دردناک دارد .

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ (بقره183)

) اى کسانى که ایمان آورده‏اید روزه بر شما واجب شده همانطور که بر اقوام قبل از شما واجب شده بود شاید با تقوا شوید .

 

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کَافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ (208بقره)

اى کسانى که ایمان آورده‏اید بدون هیچ اختلافى همگى تسلیم خدا شوید و زنهار گامهاى شیطان را پیروى مکنید که او براى شما دشمنى آشکار است .

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَنْفِقُوا مِمَّا رَزَقْناکُمْ مِنْ قَبْلِ أَنْ یَأْتِیَ یَوْمٌ لا بَیْعٌ فیهِ وَ لا خُلَّةٌ وَ لا شَفاعَةٌ وَ الْکافِرُونَ هُمُ الظَّالِمُونَ (254بقره)

شما که ایمان دارید پیش از آنکه روزى بیاید که در آن معامله و دوستى و شفاعت نباشد از آنچه روزیتان کرده انفاق کنید و کافران خود، ستمگرانند.

یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تُبْطِلُوا صَدَقاتِکُمْ بِالْمَنِّ وَ الْأَذى‏ کَالَّذی یُنْفِقُ مالَهُ رِئاءَ النَّاسِ وَ لا یُؤْمِنُ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ فَمَثَلُهُ کَمَثَلِ صَفْوانٍ عَلَیْهِ تُرابٌ فَأَصابَهُ وابِلٌ فَتَرَکَهُ صَلْداً لا یَقْدِرُونَ عَلى‏ شَیْ‏ءٍ مِمَّا کَسَبُوا وَ اللَّهُ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرینَ (264بقره)

 اى کسانى که ایمان آورده‏اید، صدقه خویش را همانند آن کس که مال خویش را با ریا به مردم انفاق مى‏کند، و به خدا و روز جزا ایمان ندارد، با منت و اذیت باطل نکنید، که حکایت وى حکایت سنگى سفت و صافى است که خاکى روى آن نشسته باشد، و رگبارى بر آن باریده، آن را صاف به جاى گذاشته باشد، ریاکاران از آنچه کرده‏اند ثمرى نمى‏برند، و خدا گروه کافران را هدایت نمى‏کند .

 

حق مسلمان بر مسلمان

 امام صادق (ع) فرمود: مسلمان برادر مسلمانست، و حق مسلمان بر برادر مسلمانش اینکه سیر نباشد و برادرش گرسنه بماند، و سیراب نگردد و او تشنه بماند، و جامه بر تن نباشد و او برهنه بماند وه چه بزرگ است حق مسلمان بر برادر مسلمان

آداب معاشرت-ترجمه جلد شانزدهم بحار الانوار    ج‏1    141   

 

خواهش تمنا التماس از جوانان گرامی

پاداش احترام به پدر

امام باقر ع  در حدیثى فرمودند: در میان بنى اسرائیل مردى اندیشمند و ثروتمند زندگى مى‏کرد او از همسر پاکدامن خود فرزندى داشت که بسیار شبیه او بود و از همسرى دیگر که از عفت و طهارت بهره‏اى نبرده بود، دو فرزند دیگر داشت هنگامى که مرگ پدر فرا رسید فرزندانش را جمع نمود و به آنها گفت تمام ثروتهاى من متعلق به یک نفر از شماست. بعد از مرگ او، فرزندانش به جان یک دیگر افتادند تا آنکه با راهنمایى قاضى شهر نزد فرزندان گوسفندچرانى رفتند آنها در بدو ورود با پیرمردى مواجه شدند او آنها را به برادر بزرگتر خود معرفى نمود تا سؤالات خویش را با او مطرح نمایند آن سه تن هنگامى که داخل منزل شدند با مردى میانسالى روبرو گشتند. او از آنها خواست تا به نزد برادر بزرگترشان بروند. سه برادر نزد بزرگترین فرد آمدند اما با کمال تعجب او را بسیار جوانتر از دو برادرش یافتند وى در توضیح تعجب سه برادر گفت: اولین برادر مرا که بسیار پیر و فرتوت دیدید، داراى زنى بدخو و لجوج است که براى گریز از بلایى بزرگتر با او مدارا مى‏کند و برادر دوم من صاحب زنى است که گاه زندگى بر ایشان لذت بخش و گاه ملالت آور است و شمایل میانسال او بخاطر همین موضوع است و اما من داراى همسرى هستم که هرگز اسباب کدورتم را فراهم نساخته و هیچ گاه از همنشینى با او سیر نمى‏شدم و راز جوانى من در همین امر است. حال به موضوع اصلى یعنى سؤال‏ شما بپردازیم بهتر است اول به سراغ قبر پدرتان روید و جنازه او را بیرون آورده و آتش زنید آنگاه نزد من بازگردید تا میانتان حکم نمایم یکى از فرزندان با شمشیر و دو برادر دیگر به همراه کلنگهاى خود بطرف قبر پدر حرکت کردند هنگامى که آنها خواستند قبر را نبش نمایند فرزند کوچکتر گفت از این کار دست بردارید زیرا که من حاضرم سهم خود را به شما ببخشم آنها از همان جا نزد قاضى برگشتند و داستان را براى او بازگو کردند قاضى نیز بخاطر رقت قلب و عطوفتى که فرزند کوچکتر بر پدر خویش ابراز نموده بود او را صاحب ثروتهاى بیکران وى نمود

 

داستان پیامبران یا قصه‏هاى قرآن از آدم تا خاتم         657    بخش بیست و هشتم اطلاعات نادرى در مورد بنى اسرائیل داستان زندگى گروهى از پادشاهان‏

 

قران

محفل انس با قران

بسم الله الرحمن الرحیم

  وَقَالَ الرَّسُولُ یا رَبِّ إِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هَذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا(الفرقان/30)

و پیامبر عرضه داشت: «پروردگارا! قوم من قرآن را رها کردند».

این سخن از جمله سخنانی است که پیامبر ص در روز قیامت به پروردگار خود، برسبیل گلایه و شکایت عرض می کند و مراد از قوم آن جناب عموم عرب و عموم امت اوست ، البته به اعتبار عاصیان و گنه کاران امت ، به هر جهت پیامبر ص عرضه می دارد:پروردگارا این قوم من قرآن را متروک و مهجور نهادند و به احکام و شرایع آن عمل نکردند و آن را به عنوان روش زندگی اختیار ننمودند.(تفسیر المیزان)

سلام خدمت بازدید کنندگان گرامی، میخواستم برای اینکه مشمول شکایت پیامبر عزیزمون نشیم یه محفلی هر چند مجازی برگزار کنیم.به این صورت که :

هر ایه ای رو که خوندیم همراه با تدبر باشه و اگر نکته ای از اون ایه متوجه شدیم تو نظرات بنویسیم تا کسایی که مراجعه میکنن استفاده کنن  ان شالله.

پیشاپیش از شرکت کنندگان تشکر میکنم ان شالله مشمول رحمت الهی باشیم.