از علامه حسن زاده آملی پرسیدند:
آدرس امام زمان (علیه السلام)کجاست؟
کجا می شود حضرت را پیدا کرد؟
ایشان فرمودند:آدرس حضرت در قرآن کریم آیه آخر سوره قمر است که می فرماید:
فی مقعد صدق عند ملیک مقتدر
هرجا که صدق و درستی باشد،هر جا که دغل کاری و فریب کاری نباشد،هرجا که یاد و ذکر پروردگار متعال باشد، امام زمان (علیه السلام) آنجا تشریف دارند.
غرض آن که مرحوم آقای شعرانی درباره حشر دربهشت ومحشور شدن با بهشتی ها می فرمود که محشور شدن با پیامبر (ص) یعنی حشر با حقیقت رسول الله واین با حشری که عوام بر سر زبان دارند فرق دارد،
💠آن گاه مثال میزد و می فرمود : الان عده ای خدمت آیت الله بروجردی می روند . ودر محضرش مینشینند و حتی دستش را میبوسند و شاید شبانه روز در کنارش هم باشند ، چنین کسانی محشور با آقای بروجردی اند و ظاهرا با او حشر و نشر دارند ،
💠 آیا شما چنین حشری میخواهید یا حشر علمی و معنوی ؟ آن حشری که میگوییم خدایا مارا با محمد و آل محمد (ص) محشور بدار ،
بدان معناست که ما را با صفات و حقیقت آنها محشور فرما ، ما را بر اسرار قرآن و مقامات بهتر توفیق ارزانی دار ، ما چنین حشری را میخواهیم ؛ منظور حشر جسمانی نیست ،
دروس_شرح_اشارات
_نمط_هشتم
حضرت_علامه_ حسن زاده آملی
روحی فداه
شاخه_طوبی
آری،یکی از چیزهایی که آن اژدرها و بت های درونی ما را برایمان منکشف می سازد، خلوت کردن و سکوت در گوشه ای از شب است. این مارها و کژدم ها همچون بسیاری از دانسته های ما در کمون ذات ما نهفته اند که اگر اراده کنیم می توانیم تمامی آن ها را مشاهده نماییم.
سکوت و خلوت یکی از بهترین راه های شوراندن درون و مشاهده ی ملکات مکسوبه و مکتسبه ی نفسانی است. آن گاه است که تمامی صفات و ملکات نفسانی در پیشگاه انسان محشور شده و انسان شاهد تمامی اعمال خود خواهد بود که: " اذا زلزلت الارض زلزالها" و آن هنگام زلزله ای در درون انسان پدید بیاید که هر چه در متن ذات نفسانی او موجود است بیرون بریزد.
#شرح_دروس_معرفت_نفس
هر اثری نمودار دارایی موثرش است . به تعبیر قرآن کریم ( قُل کُلٌ یَعمَلُ عَلی شاکِلَتِه)
هر کس فعل و عمل او ، گفتار و کردار او ، قلم و درس و بحث و سیرت او ، آیت و نشانه او ، ونمودار دارایی اوست . شاگرد مثال استادش است . شاگرد بیانگر حالات و اخلاق و آداب استادش است . شاگرد از استادش رنگ می گیرد .
بقول خواجه عبدالله انصاری : الهی دود از آتش چنان نشان ندهد و خاک از باد که ظاهر از باطن و شاگرد از استاد .
کتاب مقام معلم:علامه حسن زاده آملی
برگرفته از کانال شاخه طوبی
نکتۀ که باید توجّه نمود این است که به ما فرمودند در حرف زدن با خدا حواستان را جمع کنید که چه چیزی از خدا می خواهید. مثلاً همیشه بگویید پناه بر خدا. و چون هنوز قوی نشده ایم، نگوییم من راضی هستم به رضای خدا! چون مقام، مقام خواستن است. و خدا هر چه خواستید می دهد.
لذا اگر به مقام رضا اقرار کردید، خداوند به جهت امتحان پشت سر هم مشکلات را به سراغتان می آورد، تا صداقتتان معلوم شود. و گاهی انسان دعا می کند ولی چون به رضای خدا رضایت داده مشکلات او بیشتر می شود، زیرا مقام رضا همراه با بلاست. لذا انسان باید دائماً بگوید: پناه بر خدا!
مقام رضا مربوط به جناب سیّدالشهداء علیه السلام است که اگر جناب سیّدالشّهداء نمی فرمود که من راضی به رضای خدا هستم، شاید قضیّۀ کربلا پیش نمی آمد. امّا چون حضرتشان تسلیم محض اند، وقتی دوستان و فرزندان او شهید شدند، فرمودند:«الهی رضاً برضائک» و حتی لحظۀ آخر که تمام یاران شهید شدند و دیدند که ممکن است زن و فرزند به اسارت بروند، امّا باز هم گفت«الهی رضاً برضائک».
لذا اگر هفتا و دو پیغمبر خدا را در یک روز در بیت المقدّس آتش زدند، و یا آنهمه مصیبت در روز عاشورا بر سیّدالشّهداء و صحابۀ عصمت وارد شد، و یا هزار و چند سال است که حضرت بقیة الله منتظر ظهورند، و همۀ بلاهائی که بر ائمه و پیامبران دیگر آمد، بجهت این است که آنها تسلیم محض اند، و هیچگونه نقص و کژی ندیدند، و همه چیز را در نهایت راستی و درستی دیدند، و آنهمه حقائق و مکاشفاتی که دست آوردند نیز از این جهت بوده است که در مقام رضا و تسلیم بوده اند.
حضرت اقا می فرمایند:
زمردان تا گران جانی بدیدم
به القائات سبّوحی رسیدم
باید توجه داشت که منظور از تسلیم محض شدن این نیست که در اموری که پیش می آید بروز عواطف نکنیم!! چنانچه از جناب رسول الله نقل شده که وقتی فرزندشان از دنیا رفت، اشک ریختند،(که مردم از این عمل حضرت اعتراض کردند)
ایشان فرمودند: ما حرف گزافی نمی زنیم و نمی گوئیم خدایا چرا اینطور شد(تسلیم محض)، امّا خوب ما پدر هستیم، عاطفه داریم، برای مرگ فرزندمان دلمان سوخته و اشک می ریزیم.
آنهائی که عارف به سرّالقدرند، می دانند مثلاً این آقائی که مریض شده باید مریضی بکشد، و مأموریت ندارد که برای شفا دادنش کاری بکند، امّا از یک طرف این مریض بیچاره ناراحت است و آه می کشد و این عالِم هم برایش ناراحت می شود.
این است که محقّق قیصری در شرح فصوص الحکم فرمودند: «عارف به سرّالقدر هم در راحتی محض است و هم در عذاب الیم».
حضرت بقیة الله، از آنجا که کلّ نظام هستی، برایشان یکپارچه در شهود محض است. از یک طرف می بینید که نظام آنطور که باید پیاده می شد، شد در راحتی اند. و از طرفی هم اعمال و رفتار ما را می بیند و ناراحت می شوند و در عذاب و الم اند و هیچ دست تصرّف بکار نمی گیرند.
منبع؛ #شرح_دروس_معرفت_نفس
#علامه_حسن_حسن_زاده آملی
فارس: علامه حسن‌زاده آملی متولد ۱۳۰۷، روحانی مجتهد، عارف، فیلسوف متأله و مدرس دروس حوزوی است، وی که تاکنون ۸۷ بهار را پشت سر گذاشته، یکی از اساتید مطرح اخلاق است که در فلسفه، عرفان، فقه، اصول، ادبیات، ریاضیات، علم فیزیک و شیمی و بسیار علوم دیگر نیز تخصص دارد.
در ادامه، توصیه کوتاهی از علامه حسن‌زاده آملی را با هم مرور می‌کنیم:
غلام همت آنم که زیر چرخ کبود/ ز هر چه رنگ تعلق پذیرد آزاد است
ای عزیز! مهمترین ذکر مراقبت است که مقام عندیت است و مصاحبت با حق تعالی. همنشین خو می‌گیرد و بدان شناخته می‌شود و به قول فصیح لبید بن ربیعه صحابی: «والمرء یصلحه القرین الصالح».
عزیزان! خودتان را حساب کنید تا مصداق «یَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ یُرْزَقُونَ فِیهَا بِغَیْرِ حِسَابٍ» باشید، از بدی‌ها استغفار کنید و از خوبی‌ها حمد کنید که محاسبه، مراقبه می‌آورد و مراقبه، حضور و حضور، فتوح به دنبال دارد!
مراقبت بذر سعادت است، فناء حاصل نمی‌شود جز با توجه و مراقبت تام و آنچه شرط آن است دوام مراقبه است که «إِنَّ الَّذینَ قالوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ استَقاموا تَتَنَزَّلُ عَلَیهِمُ المَلائِکَةُ أَلّا تَخافوا وَلا تَحزَنوا وَأَبشِروا بِالجَنَّةِ الَّتی کُنتُم توعَدونَ» خوپذیر است نفس انسانیِ انسان به هر چه رو کند آن می‌شود، چطور یک قطعه زغال در اثر مجاورت با آتش برافروخته می‌شود، انسان هم بر اثر مراقبه و همنشینی با ملکوت، الهی می‌شود، استادم مرحوم علامه طباطبایی در خلوتی به من فرمودند: آقا! هر روز که مراقبتم قوی‌تر است، شب تمثلاتم صاف‌تر است.
منبع رجانیوز
