بسم الله الرحمن الرحیم

اعتقادی ،سیاسی واجتماعی

بسم الله الرحمن الرحیم

اعتقادی ،سیاسی واجتماعی

بسم الله الرحمن الرحیم

بسم الله الرحمن الرحیم
وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجعَل لَهُ مَخرَجًا وَیَرزُقهُ مِن حَیثُ لا یَحتَسِبُ ۚ وَمَن یَتَوَکَّل عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسبُهُ ۚ إِنَّ اللَّهَ بالِغُ أَمرِهِ ۚ قَد جَعَلَ اللَّهُ لِکُلِّ شَیءٍ قَدرًا
و هر کس تقوای الهی پیشه کند، خداوند راه نجاتی برای او فراهم می‌کند،و او را از جایی که گمان ندارد روزی می‌دهد؛ و هر کس بر خدا توکّل کند، کفایت امرش را می‌کند؛ خداوند فرمان خود را به انجام می‌رساند؛ و خدا برای هر چیزی اندازه‌ای قرار داده است!

فَأَقِمْ وَجْهَکَ لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لَا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَلَکِنَّ أَکْثَرَ النَّاسِ لَا یَعْلَمُونَ ﴿۳۰﴾روم

پس روى خود را با گرایش تمام به حقّ، به سوى این دین کن، با همان سرشتى که خدا مردم را بر آن سرشته است. آفرینش خداى تغییرپذیر نیست. این است همان دین پایدار، ولى بیشتر مردم نمى‏دانند.
با توجه به این ایه انسان فطرتا خداپرست و مومن افریده شده است پس نمیشه گفت اول انسانیت بعدا دیانت.
و اما این اختیار ماست که کدوم سمت بریم از فطرتمون دور بشیم یا طبق فطرتمون زندگی کنیم.

کاربری من در تلگرامHamnafasmr@

براي دانلود کليک کنيد
آخرین نظرات

۳۸ مطلب در آبان ۱۳۹۴ ثبت شده است

قسمت شصتم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: خانواده

 

  برای چند لحظه واقعا بریدم

خدایا، بهم رحم کن حالا جوابش رو چی بدم؟

 

توی این دو سال، دکتر دایسون جزء معدود افرادی بود که توی اون شرایط سخت ازم حمایت می کرد از طرفی هم، ارشد من و رئیس تیم جراحی عمومی بیمارستان بود و پاسخم، می تونست من رو در بدترین شرایط قابل تصور قرار بده

 

 – دکتر حسینی مطمئن باشید پیشنهاد من و پاسخ شما کوچک ترین ارتباطی به مسائل کاری نخواهد داشت پیشنهادم صرفا به عنوان یک مرده نه رئیس تیم جراحی

  چند لحظه مکث کردم تا ذهنم کمی آروم تر بشه

دکتر دایسون من برای شما به عنوان یه جراح حاذق و رئیس تیم جراحیاحترام زیادی قائلم علی الخصوص که بیان کردید این پیشنهاد، خارج از مسائل و روابط کاریه اما این رو در نظر داشته باشید که من یه مسلمانم و روابطی که اینجا وجود داره بین ما تعریفی نداره اینجا ممکنه دو نفر با هم دوست بشن و سال ها زیر یه سقف زندگی کنن حتی بچه دار بشن و این رفتارها هم طبیعی باشه ولی بین مردم من، نه ما برای خانواده حرمت قائلیم و نسبت بهم احساس مسئولیت می کنیم با کمال احترامی که برای شما قائلم پاسخ من منفیه

 

قسمت شصت و یکم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: خیانت

   روزهای اولی که درخواستش رو رد کرده بودم دلخوریش از من واضح بودسعی می کرد رفتارش رو کنترل کنه و عادی به نظر برسه مشخص بود تلاش می کنه باهام مواجه نشه توی جلسات تیم جراحی هم، نگاهش از روی من می پرید و من رو خطاب قرار نمی داد اما همین باعث شد، احترام بیشتری براش قائل بشمحقیقتا کار و زندگی شخصیش از هم جدا بود

   سه، چهار ماه به همین منوال گذشت توی سالن استراحت پزشکان نشسته بودم که از در اومد تو بدون مقدمه و در حالی که اصلا انتظارش رو نداشتمیهو نشست کنارم

پس شما چطور با هم آشنا می شید؟ اگر دو نفر با هم ارتباط نداشته باشن چطور می تونن همدیگه رو بشناسن و بفهمن به درد هم می خورن یا نه؟

 

  همه زیرچشمی به ما نگاه می کردن با دیدن رفتار ناگهانی دایسون شوک و تعجب توی صورت شون موج می زد هنوز توی شوک بود اما آرامشم رو حفظ کردم

 دکتر دایسون واقعا این ارتباطات به خاطر شناخت پیش از ازدواجه؟ اگر اینطوره چرا آمار خیانت اینجا، اینقدر بالاست؟ یا اینکه حتی بعد از بچه دار شدن، به زندگی شون به همین سبک ادامه میدن و وقتی یه مرد بعد از سال ها زندگی از اون زن خواستگاری می کنه اون زن از خوشحالی بالا و پایین می پره و میگن این حقیقتا عشقه؟ یعنی تا قبل از اون عشق نبوده؟ یا بوده اما حقیقی نبوده؟

 

  خیلی عادی از جا بلند شدم و وسایلم رو جمع کردم خیلی عمیق توی فکر فرو رفته بود

منم بی سر و صدا و خیلی آروم در حال فرار و ترک موقعیت بودم در سالن رو باز کردم و رفتم بیرون در حالی که با تمام وجود به خدا التماس می کردم که بحث همون جا تموم بشه توی اون فشار کاری

  که یهو از پشت سر، صدام کرد

.. قسمت شصت و دوم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: زمانی برای نفس کشیدن

.  دنبالم، توی راهروی بیمارستان، راه افتاد می خواستم گریه کنم چشم هام مملو از التماس بود تو رو خدا دیگه نیا که صدام کرد

دکتر حسینی دکتر حسینی پیشنهاد شما برای آشنایی بیشتر چیه؟

  ایستادم و چند لحظه مکث کردم

من چطور آدمی هستم؟

  جا خورد

شما شخصیت من رو چطور معرفی می کنید؟ با تمام خصوصیات مثبت و منفی

  معلوم بود متوجه منظورم شده

پس علائق تون چی؟

مثلا اینکه رنگ مورد علاقه ام چیه؟ یا چه غذایی رو دوست دارم؟ وواقعا به نظرتون اینها خیلی مهمه؟ مثلا اگر دو نفر از رنگ ها یا غذای متفاوتی خوششون بیاد نمی تونن با هم زندگی کنن؟ چند لحظه مکث کردمطبیعتا اگر اخلاقی نباشه و خودخواهی غلبه کنه ممکنه نتونن

در کنار اخلاق بقیه اش هم به شخصیت و روحیه است اینکه موقع ناراحتی یا خوشحالی یا تحت فشار آدم ها چه کار می کنن یا چه واکنشی دارن

 

  اما این بحث ها و حرف ها تمومی نداشت بدون توجه به واکنش دیگران مدام میومد سراغم و حرف می زد

با اون فشار و حجم کار این فشار و حرف های جدید واقعا سخت بود دیگه حتی یه لحظه آرامش یا زمانی برای نفس کشیدن، نداشتم

   دفعه آخر که اومد با ناراحتی بهش گفتم

دکتر دایسون میشه دیگه در مورد این مسائل صحبت نکنیم؟ و حرف ها صرفا کاری باشه؟

  خنده اش محو شد چند لحظه بهم نگاه کرد

یعنی شما از من بدتون میاد خانم حسینی؟

قسمت شصت و سوم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: خدای تو کیست؟

.  خنده اش محو شد

یعنی شما از من بدتون میاد خانم حسینی؟

  چند لحظه مکث کردم گفتن چنین حرف هایی برام سخت بود اما حالا

صادقانه من اصلا به شما فکر نمی کنم نه به شما که به هیچ شخص دیگه ای هم فکر نمی کنم نه فکر می کنم، نه

  بقیه حرفم رو خوردم و ادامه ندادم دوباره لبخند زد

شخص دیگه که خیلی خوبه اما نمی تونید واقعا به من فکر کنید؟

  خسته و کلافه تمام وجودم پر از التماس شده بود

نه نمی تونم دکتر دایسون نه وقتش رو دارم، نه چند لحظه مکث کردمبدتر از همه شما دارید من رو انگشت نما و سوژه حرف دیگران می کنید

 – ولی اصلا به شما نمیاد با فکر و حرف دیگران در مورد خودتون توجه کنید یهو زد زیر خنده اینقدر شناخت از شما کافیه؟ حالا می تونید بهم فکر کنید؟

  

 – انسان یه موجود اجتماعیه دکتر من تا جایی حرف دیگران برام مهم نیست که مطمئن باشم کاری که می کنم درسته حتی اگر شما از من یه شناخت نسبی داشته باشید من ندارم بیمارستان تمام فضای زندگی من رو پر کرده وقتی برای فکر کردن به شما و خوصیات شما ندارم حتی اگر هم داشته باشم من یه مسلمانم و تا جایی که یادم میاد، شما یه دفعه گفتید از نظر شما، خداقیامت و روح وجود نداره

 در لاکر رو بستم

خواهش می کنم تمومش کنید

  و از اتاق رفتم بیرون


#قسمت شصت و چهارم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: جراحی با طعم عشق

برنامه جدید رو که اعلام کردن، برق از سرم پرید ... شده بودم دستیار دایسون ... انگار یه سطل آب یخ ریختن روی سرم ... باورم نمی شد ... کم مشکل داشتم که به لطف ایشون، هر لحظه داشت بیشتر می شد ... دلم می خواست رسما گریه کنم ...
برای اولین عمل آماده شده بودیم ... داشت دست هاش رو می شست ... همین که چشمش بهم افتاد با حالت خاصی لبخند زد ... ولی سریع لبخندش رو جمع کرد ...
-
من موقع کار آدم جدی و دقیقی هستم ... و با افرادی کار می کنم که ریزبین، دقیق و سریع هستن ... و ...
داشتم از خجالت نگاه ها و حالت های بقیه آب می شدم ... زیرچشمی بهم نگاه می کردن ... و بعضی ها لبخندهای معناداری روی صورت شون بود ...
چند قدم رفتم سمتش و خیلی آروم گفتم ...
-
اگر این خصوصیاتی که گفتید ... در مورد شما صدق می کرد ... می دونستید که نباید قبل از عمل با اعصاب جراح بازی کنید ... حتی اگر دستیار باشه ...

خندید ... سرش رو آورد جلو ...

-
مشکلی نیست ... انجام این عمل برای من مثل آب خوردنه ... اگر بخوای، می تونی بایستی و فقط نگاه کنی ...

برای اولین بار توی عمرم، دلم می خواست ... از صمیم قلب بزنم یه نفر رو له کنم ...

با برنامه جدید، مجبور بودم توی هر عملی که جراحش، دکتر دایسون بود ... حاضر بشم ... البته تمرین خوبی هم برای صبر و کنترل اعصاب بود ... چون هر بار قبل از هر عمل، چند جمله ای در مورد شخصیتش نطق می کرد ... و من چاره ای جز گوش کردن به اونها رو نداشتم ...
توی بیمارستان سوژه همه شده بدیم ... به نوبت جراحی های ما می گفتن ... جراحی عاشقانه ...

 

 

  • بوی یاس ....

بسم الله الرحمن الرحیم


ایه 5 سوره فاطر نقطه اساسی رو در مورد دنیا بیان میکنه و ان اینکه ای انسان به زندگی دنیایی مغرور نشو.

ایت الله جوادی املی در تفسیر این ایه دنیا رو به زمین فوتبال تشبیه کردن. همینطور که فوتبال یک بازی هست دنیا هم همینطوره سمت و مقام ودرجه اعتباری نداره انسان باید به وظیفش عمل کنه چرا که اون دنیا از سمت و درجه نمیپرسن و بلکه به اعمالت نگاه میکنن اگر طبق قانون الهی عمل کردی خوشا به سعادتت اما بدا به حالت که این مقام و رتبه تو رو بازیچه خودش کرد و مغرور شدی بهشون و ریاست کردی بدون اعمال قانون الهی.

مغرور شدی بازی رو باختی

خداوند قبل از اینکه به انسان هشدار بده می فرماید ان الله وعد الحق. وعده خداوند در مورد قیامت حق است بعد میفرماید فلا تغرنکم فی الحیوه الدنیا. اول از معاد حرف به میان میاره تا به ما بفهمونه حساب و کتابی هست پس حواست به دنیات باشه بدون چیکار میکنی ای انسان.

در خر اینکه اینهمه مال و منال رتبه و درجه طلا و سکه و هرچی تو این دنیا کسب کنیم همش میمونه و خودم با اعمالم راهی اون دنیا میشیم پس چه خوب که هرچی داریم برای اون دنیامون خرج کنیم تا بار اون دنیامون رو سنگین کنم و با ابرو در محضر الهی حاضر بشیم ان شالله

  • بوی یاس ....


قسمت پنجاه و ششم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: دزدهای انگلیسی

 

 وضو گرفتم و ایستادم به نماز با یه وجود خسته و شکسته اصلا نمی فهمیدم چرا پدرم این همه راه، من رو فرستاد اینجا

خیلی چیزها یاد گرفته بودم اما اگر مجبور می شدم توی ایران، همه چیز رو از اول شروع کنم مثل این بود که تمام این مدت رو ریخته باشم دور

 توی حال و هوای خودم بودم که پرستار صدام کرد

دکتر حسینی لطفا تشریف ببرید اتاق رئیس تیم جراحی عمومی

   در زدم و وارد شدم با دیدن من، لبخند معناداری زد از پشت میز بلند شد و نشست روی مبل جلویی

شما با وجود سن تون واقعا شخصیت خاصی دارید

مطمئنا توی جلسه در مورد شخصیت من صحبت نمی کردید

   خنده اش گرفت

دانشگاه همچنان هزینه تحصیل شما رو پرداخت می کنه اما کمک هزینه های زندگی تون کم میشه و خوب بالطبع، باید اون خونه رو هم به دانشگاه تحویل بدید

  ناخودآگاه خنده ام گرفت

اول با نشون دادن در باغ سبز، من رو تا اینجا آوردید تحویلم گرفتیداما حالا که خاضر نیستم به درخواست زور و اشتباه تون جواب مثبت بدم هم نمی خواید من رو از دست بدید و هم با سخت کردن شرایط، من رو تحت فشار قرار می دید تا راضی به انجام خواسته تون بشم

 چند لحظه مکث کردم

لطف کنید از طرف من به ریاست دانشگاه بگید برعکس اینکه توی دنیا، انگلیسی ها به زیرک بودن شهرت دارن اصلا دزدهای زرنگی نیستن

و از جا بلند شدم

قسمت پنجاه و هفتم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: تقصیر پدرم بود

 

 

این رو گفتم و از جا بلند شدم با صدای بلند خندید

دزد؟ از نظر شما رئیس دانشگاه دزده؟

کسی که با فریفتن یه نفر، اون رو از ملتش جدا می کنه چه اسمی میشه روش گذاشت؟ هر چند توی نگهداشتن چندان مهارت ندارن بهشون بگید، هیچ کدوم از این شروط رو قبول نمی کنم

  از جاش بلند شد

تا الان با شخصی به استقامت شما برخورد نداشتن هر چند فکر نمی کنم کسی، شما رو برای اومدن به اینجا محبور کرده باشه

 نفس عمیقی کشیدم

چرا، من به اجبار اومدم به اجبار پدرم

و از اتاق خارج شدم

   برگشتم خونه خسته تر از همیشه دل تنگ مادر و خانواده دل شکسته از شرایط و فشارها

از ترس اینکه مادرم بفهمه این مدت چقدر بهم سخت گذشته هر بار با یه بهانه ای تماس ها رو رد می کردم سعی می کردم بهانه هام دروغ نباشه اما بعد باز هم عذاب وجدان می گرفتم به خاطر بهانه آوردن ها از خدا حجالت می کشیدم از طرفی هم، نمی خواستم مادرم نگران بشه

  حس غذا درست کردن یا خوردنش رو هم نداشتم رفتم بالا توی اتاق و روی تخت ولا شدم

 – بابا می دونی که من از تلاش کردن و مسیر سخت نمی ترسم اما من، یه نفره و تنها بی یار و یاور وسط این همه مکر و حیله و فشار می ترسم از پس این همه آزمون سخت برنیام کمکم کن تا آخرین لحظه زندگیم توی مسیر حق باشم بین حق و باطل دو دل و سرگردان نشم

  همون طور که دراز کشیده بودم با پدرم حرف می زدم و بی اختیار، قطرات اشک از چشمم سرازیر می شد

قسمت پنجاه و هشتم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: حس دوم

 

 

درخواست تحویل مدارکم رو به دانشگاه دادم باورشون نمی شد می خوام برگردم ایران

هر چند، حق داشتن نمی تونم بگم وسوسه شیطان و اون دنیای فوق العاده ای که برام ترتیب داده بودن گاهی اوقات، ازم دلبری نمی کرد اونقدر قوی که ته دلم می لرزید

  زنگ زدم ایران و به زبان بی زبانی به مادرم گفتم می خوام برگردم اول که فکر کرد برای دیدار میام خیلی خوشحال شد اما وقتی فهمید برای همیشه است حالت صداش تغییر کرد توضیح برام سخت بود

چرا مادر؟ اتفاقی افتاده؟

اتفاق که نمیشه گفت اما شرایط برای من مناسب نیست منم تصمیم گرفتم برگردم خدا برای من، شیرین تر از خرماست

اما علی که گفت

 پریدم وسط حرفش بغض گلوم رو گرفت

من نمی دونم چرا بابا گفت بیام فقط می دونم این مدت امتحان های خیلی سختی رو پس دادم بارها نزدیک بود کل ایمانم رو به باد بدم گریه ام گرفت مامان نمی دونی چی کشیدم من، تک و تنها له شدم

 

توی اون لحظات به حدی حالم خراب بود که فراموش کردم دارم با دل یه مادر که دور از بچه اش، اون سر دنیاست چه می کنم و چه افکار دردآوری رو توی ذهنش وارد می کنم

چند ساعت بعد، خیلی از خودم خجالت کشیدم

چطور تونستی بگی تک و تنها اگر کمک خدا نبود الان چی از ایمانت مونده بود؟ فکر کردی هنر کردی زینب خانم؟

  غرق در افکار مختلف داشتم وسایلم رو می بستم که تلفن زنگ زد دکتر دایسون رئیس تیم جراحی عمومی بود خودش شخصا تماس گرفته بود تا بگهدانشگاه با تمام شرایط و درخواست های من موافقت کرده

برای چند لحظه حس پیروزی عجیبی بهم دست داد اما یه چیزی ته دلم می گفت اینقدر خوشحال نباش همه چیز به این راحتی تموم نمیشه

 

 

و حق، با حس دوم بود

.

 قسمت پنجاه و نهم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: هوای دلپذیر

برعکس قبل، و برعکس بقیه دانشجوها شیفت های من، از همه طولانی تر شدنه تنها طولانی پشت سر هم و فشرده فشار درس و کار به شدت شدید شده بود

گاهی اونقدر روی پاهام می ایستادم که دیگه حس شون نمی کردم از ترس واریس، اونها رو محکم می بستم به حدی خسته می شدم که نشسته خوابم می برد

 

 

سخت تر از همه، رمضان از راه رسید حتی یه بار، کل فاصله افطار تا سحر رو توی اتاق عمل بودم عمل پشت عمل

انگار زمین و آسمان، دست به دست هم داده بود تا من رو به زانو در بیاره اما مبارزه و سرسختی توی ژن و خون من بود

 

  از روز قبل، فقط دو ساعت خوابیده بودم کل شب بیدار از شدت خستگی خوابم نمی برد بعد از ظهر بود و هوا، ملایم و خنک رفتم توی حیاط هوای خنک، کمی حالم رو بهتر کرد توی حال خودم بودم که یهو دکتر دایسون از پشت سر، صدام کرد و با لبخند بهم سلام کرد

 – امشب هم شیفت هستید؟

بله

واقعا هوای دلپذیری شده

  با لبخند، بله دیگه ای گفتم و ته دلم التماس می کردم به جای گفتن این حرف ها، زودتر بره بیش از اندازه خسته بودم و اصلا حس صحبت کردن نداشتماون هم سر چنین موضوعاتی

  به نشانه ادب، سرم رو خم کردم اومدم برم که دوباره صدام کرد

خانم حسینی من به شما علاقه مند شدم و اگر از نظر شما اشکالی نداشته باشه می خواستم بیشتر باهاتون آشنا بشم

 

  • بوی یاس ....

یادمون باشه

۲۰
آبان


  • بوی یاس ....


قسمت پنجاه و دوم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: شعله های جنگ

.
آستین لباس کوتاه بود یقه هفت ورودی اتاق عمل هم برای شستن دست ها و پوشیدن لباس اصلی یکی
چند لحظه توی ورودی ایستادم و به سالن و راهروهای داخلی که در اتاق های عمل بهش باز می شد نگاه کردم
حتی پرستار اتاق عمل و شخصی که لباس رو تن پزشک می کرد مرد بود
برگشتم داخل و نشستم روی صندلی رختکن حضور شیطان و نزدیک شدنش رو بهم حس می کردم
اونها که مسلمان نیستن تو یه پزشکی این حرف ها و فکرها چیه؟ برای چی تردید کردی؟ حالا مگه چه اتفاقی می افته اگر بد بود که پدرت، تو رو به اینجا نمی فرستاد خواست خدا این بوده که بیای اینجا اگر خدا نمی خواست شرایط رو طور دیگه ای ترتیب می داد خدا که می دونست تو یه پزشکیولی اگر الان نری توی اتاق عمل می دونی چی میشه؟ چه عواقبی در برداره؟این موقعیتی رو که پدر شهیدت برات مهیا کرده، سر یه چیز بی ارزش از دست نده

شیطان با همه قوا بهم حمله کرده بود حس می کردم دارم زیر فشارش له میشم سرم رو پایین انداختم و دستم رو گرفتم توی صورتم
بابا من رو کجا فرستادی؟ تو یه مسلمان شهید دختر مسلمان محجبه ات رو

آتش جنگ عظیمی که در وجودم شکل گرفته بود وحشتناک شعله می کشید چشم هام رو بستم خدایا! توکل به خودت یازهرا دستم رو بگیر
از جا بلند شدم و رفتم بیرون از تلفن بیرون اتاق عمل تماس گرفتم
پرستار از داخل گوشی رو برداشت از جراح اصلی عذرخواهی کردم و گفتم شرایط برای ورود یه خانم مسلمان به اتاق عمل، مناسب نیست و
از دید همه، این یه حرکت مسخره و احمقانه بود اما من آدمی نبودم که حتی برای یه هدف درست از راه غلط جلو برم حتی اگر تمام دنیا در برابرم صف بکشن مهم نبود به چه قیمتی چیزهای باارزش تری در قلب من وجود داشت ….

قسمت پنجاه و سوم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: حمله چند جانبه

ماجرا بدجور بالا گرفته بود همه چیز به بدترین شکل ممکن دست به دست هم داد تا من رو خورد و له کنه دانشجوها، سرزنشم می کردن که یه موقعیت عالی رو از دست داده بودم اساتید و ارشدها، نرفتن من رو یه اهانت به خودشون تلقی کردن و هر چه قدر توضیح می دادم فایده ای نداشت نمی دونم نمی فهمیدن یا نمی خواستن متوجه بشن

دانشگاه و بیمارستان هر دو من رو تحت فشار دادن که اینجا، جای این مسخره بازی ها و تفکرات احمقانه نیست و باید با شرایط کنار بیام و اونها رو قبول کنم

هر چقدر هم راهکار برای حل این مشکل ارائه می کردم فایده ای نداشتچند هفته توی این شرایط گیر افتادم شرایط سخت و وحشتناکی که هر ثانیه اش حس زندگی وسط جهنم رو داشت

وقتی برمی گشتم خونه تازه جنگ دیگه ای شروع می شد مثل مرده ها روی تخت می افتادم حتی حس اینکه انگشتم رو هم تکان بدم نداشتم تمام فشارها و درگیری ها با من وارد خونه می شد و بدتر از همه شیطان کوچک ترین لحظه ای رهام نمی کرد در دو جبهه می جنگیدم درد و فشار عمیقی تمام وجودم رو پر می کرد نبرد بر سر ایمانم و حفظ اون سخت تر و وحشتناک بود یک لحظه غفلت یا اشتباه، ثمر و زحمت تمام این سال ها رو ازم می گرفت دنیا هم با تمام جلوه اش جلوی چشمم بالا و پایین می رفت می سوختم و با چنگ و دندان، تا آخرین لحظه از ایمانم دفاع می کردم

حدود ساعت 9 باهام تماس گرفتن و گفتن سریع خودم رو به جلسه برسونم

پشت در ایستادم چند لحظه چشم هام رو بستم بسم الله الرحمن الرحیم خدایا به فضل و امید تو

در رو باز کردم و رفتم تو گوش تا گوش کل سالن کنفرانس پر از آدم بود جلسه دانشگاه و بیمارستان برای بررسی نهایی شرایط

رئیس تیم جراحی عمومی هم حضور داشت

قسمت پنجاه و چهارم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: پله اول

پشت سر هم حرف می زدن یکی تندتر یکی نرم تر یکی فشار وارد می کردیکی چراغ سبز نشون می داد همه شون با هم بهم حمله کرده بودن و هر کدوم، لشکری از شیاطین به کمکش اومده بود وسوسه و فشار پشت وسوسه و فشارو هر لحظه شدیدتر از قبل

پلیس خوب و بد شده بودن و همه با یه هدف یا باید از اینجا بری یا باید شرایط رو بپذیری

من ساکت بودم اما حس می کردم به اندازه یه دونده ماراتن، تمام انرژیم رو از دست دادم

به پشتی صندلی تکیه دادم

زینب این کربلای توئه چی کار می کنی؟ کربلائی میشی یا تسلیم؟

چشم هام رو بستم بی خیال جلسه و تمام آدم های اونجا

خدایا به این بنده کوچیکت کمک کن نزار جای حق و باطل توی نظرم عوض بشه نزار حق در چشم من، باطل و باطل در نظرم حق جلوه کنه خدایاراضیم به رضای تو

با دیدن من توی اون حالت با اون چشم های بسته و غرق فکر همه شون ساکت شدن سکوت کل سالن رو پر کرد

خدایا به امید تو بسم الله الرحمن الرحیم

و خیلی آروم و شمرده شروع به صحبت کردم

این همه امکانات بهم دادید که دلم رو ببرید و اون رو مسخ کنید حالا هم بهم می گید یا باید شرایط شما رو بپذیرم یا باید برم

امروز آستین و قد لباسم کوتاه میشه و یقه هفت، تنم می کنید فردا می گید پوشیدن لباس تنگ و یقه باز چه اشکالی داره؟ چند روز بعد هم لابد می خواید حجاب سرم رو هم بردارم

چشم هام رو باز کردم

همیشه همه چیز با رفتن روی اون پله اول شروع میشه

سکوت عمیقی کل سالن رو پر کرده بود

قسمت پنجاه و پنجم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: من یک دختر مسلمانم

سکوت عمیقی کل سالن رو پر کرده بود چند لحظه مکث کردم

یادم نمیاد برای اومدن به انگلستان و پذیرشم در اینجا به پای کسی افتاده باشم و التماس کرده باشم شما از روز اول دیدید من یه دختر مسلمان و محجبه ام و شما چنین آدمی رو دعوت کردید حالا هم این مشکل شماست، نه من و اگر نمی تونید این مشکل رو حل کنید کسی که باید تحت فشار و توبیخ قرار بگیره من نیستم

 

 

و از جا بلند شدم همه خشک شون زده بود یه عده مبهوت یه عده عصبانی فقط اون وسط رئیس تیم جراحی عمومی خنده اش گرفته بود

به ساعتم نگاه کردم

این جلسه خیلی طولانی شده حدودا نیم ساعت دیگه هم اذان ظهره هر وقت به نتیجه رسیدید لطفا بهم خبر بدید با کمال میل برمی گردم ایران

نماینده دانشگاه، خیلی محکم صدام کرد

دکتر حسینی واقعا علی رغم تمام این امکانات که در اختیارتون قرار دادیم با برگشت به ایران مشکلی ندارید و حاضرید از همه چیز صرف نظر کنید؟

این چیزی بود که شما باید همون روز اول بهش فکر می کردید

جمله اش تا تموم شد جوابش رو دادم می ترسیدم با کوچک ترین مکثی دوباره شیطان با همه فشار و وسوسه اش بهم حمله کنه

این رو گفتم و از در سالن رفتم بیرون و در رو بستم پاهام حس نداشت از شدت فشار تپش قلبم رو توی شقیقه هام حس می کردم

 

  • بوی یاس ....


قسمت چهل و هشتم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: کیش و مات

.

دست هاش شل و من رو ول کرد چرخیدم سمتش صورتش بهم ریخته بود
چرا اینطوری شدی؟ سریع به خودش اومد خندید و با همون شیطنت، پارچ و لیوان رو از دستم گرفت
ای بابا از کی تا حالا بزرگ تر واسه کوچیک تر شربت میاره شما بشین بانوی من، که من برات شربت بیارم خستگیت در بره از صبح تا حالا زحمت کشیدی رفت سمت گاز
راستی اگه کاری مونده بگو انجام بدم برنامه نهار چیه؟ بقیه اش با من دیگه صد در صد مطمئن شدم یه خبری هست هنوز نمی تونست مثل پدرش با زیرکی، موضوع حرف رو عوض کنه شایدم من خیلی پیر و دنیا دیده شده بودم - خیلی جای بدیه؟
کجا؟
سومین کشوری که بهت پیشنهاد بورسیه داده
نه شایدم نمی دونم دستش رو گرفتم و چرخوندمش سمت خودم
توی چشم های من نگاه کن و درست جوابم رو بده این جواب های بریده بریده جواب من نیست چشم هاش دو دو زد انگار منتظر یه تکان کوچیک بود که اشکش سرازیر بشه اصلا نمی فهمیدم چه خبره
زینب؟ چرا اینطوری شدی؟ من که پرید وسط حرفم دونه های درشت اشک از چشمش سرازیر شد
به اون آقای محترمی که اومده سراغت بگو همون حرفی که بار اول گفتم تا برنگردی من هیچ جا نمیرم نه سومیش، نه چهارمیش نه اولیش تا برنگردی من هیچ جا نمیرم اینو گفت و دستش رو از توی دستم کشید بیرون اون رفت توی اتاق من، کیش و مات وسط آشپزخونهقسمت چهل و نهم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: خداحافظ زینب
تازه می فهمیدم چرا علی گفت من تنها کسی هستم که می تونه زینب رو به رفتن راضی کنه اشک توی چشم هام حلقه زد پارچ رو برداشتم و گذاشتم توی یخچال
دیگه نتونستم خودم رو کنترل کنم
بی انصاف خودت از پس دخترت برنیومدی من رو انداختی جلو؟ چطور راضیش کنم وقتی خودم دلم نمی خواد بره؟
برای اذان از اتاق اومد بیرون که وضو بگیره دنبالش راه افتادم سمت دستشویی پشت در ایستادم تا اومد بیرون زل زدم توی چشم هاش با حالت ملتمسانه ای بهم نگاه کرد التماس می کرد حرفت رو نگو چشم هام رو بستم و یه نفس عمیق کشیدم
یادته 9 سالت بود تب کردی
سرش رو انداخت پایین منتظر جوابش نشدم
پدرت چه شرطی گذاشت؟ هر چی من میگم، میگی چشم
التماس چشم هاش بیشتر شد گریه اش گرفته بود
خوب پس نگو هیچی نگو حرفی نگو که عمل کردنش سخت باشه

پرده اشک جلویدیدم رو گرفته بود
برو زینب جان حرف پدرت رو گوش کن علی گفت باید بری

و صورتم رو چرخوندم قطرات اشک از چشمم فرو ریخت نمی خواستم زینب اشکم رو ببینه

تمام مقدمات سفر رو مامور دانشگاه از طریق سفارت انجام داد براش یه خونه مبله گرفتن حتی گفتن اگر راضی نبودید بگید براتون عوضش می کنیمهزینه زندگی و رفت و آمدش رو هم دانشگاه تقبل کرده بود
پای پرواز به زحمت جلوی خودم رو گرفتم نمی خواستم دلش بلرزه با بلند شدن پرواز، اشک های من بی وقفه سرازیر شد تمام چادر و مقنعه ام خیس شده بود
بچه ها، حریف آرام کردن من نمی شدن

( شخصیت اصلی این داستان سرکار خانم دکتر سیده زینب حسینی هستندشخصی که از اینبه بعد، داستان رو از چشم ایشون مطالعه خواهید کرد …)

قسمت پنجاه داستان دنباله دار بدون تو هرگز: سرزمین غریب
نماینده دانشگاه برای استقبالم به فرودگاه اومد وقتی چشمش بهم افتاد، تحیر و تعجب نگاهش رو پر کرد چند لحظه موند نمی دونست چطور باید باهام برخورد کنه

سوار ماشین که شدیم این تحیر رو به زبان آورد
شما اولین دانشجوی جهان سومی بودید که دانشگاه برای به دست آوردن شما اینقدر زحمت کشید

زیرچشمی نیم نگاهی بهم انداخت
و اولین دانشجویی که از طرف دانشگاه ما با چنین حجابی وارد خاک انگلستان شده
نمی دونستم باید این حرف رو پای افتخار و تمجید بگذارم یا از شنیدن کلمه اولین دانشجوی مسلمان محجبه، شرمنده باشم که بقیه اینطوری نیومدن ولی یه چیزی رو می دونستم به شدت از شنیدن کلمه جهان سوم عصبانی بودم هزار تا جواب مودبانه در جواب این اهانتش توی نظرم می چرخید اما سکوت کردم باید پیش از هر حرفی همه چیز رو می سنجیدم و من هیچی در مورد اون شخص نمی دونستم

من رو به خونه ای که گرفته بودن برد یه خونه دوبلکس بزرگ و دلبازبا یه باغچه کوچیک جلوی در و حیاط پشتی ترکیبی از سبک مدرن و معماری خانه های سنتی انگلیسی تمام وسایلش شیک و مرتب

فضای دانشگاه و تمام شرایط هم عالی بود همه چیز رو طوری مرتب کرده بودن که هرگز حتی فکر برگشتن به ذهنم خطور نکنه اما به شدت اشتباه می کردن
هنوز نیومده دلم برای ایران تنگ شده بود برای مادرم خواهر و برادرهاممن تا همون جا رو هم فقط به حرمت حرف پدرم اومده بودم قبل از رفتن توی فرودگاه از مادرم قول گرفتم هر خبری از بابا شد بلافاصله بهم خبر بدهخودم اینجا بودم دلم جا مونده بود با یه علامت سوال بزرگ

بابا چرا من رو فرستادی اینجا؟

قسمت پنجاه و یک داستان دنباله دار بدون تو هرگز: اتاق عمل
دوره تخصصی زبان تموم شد و آغاز دوره تحصیل و کار در بیمارستان بود
اگر دقت می کردی مشخص بود به همه سفارش کرده بودن تا هوای من رو داشته باشن تا حدی که نماینده دانشگاه، شخصا یه دانشجوی تازه وارد رو به رئیس بیمارستان و رئیس تیم جراحی عمومی معرفی کرد
جالب ترین بخش، ریز اطلاعات شخصی من بود همه چیز، حتی علاقه رنگی مناین همه تطبیق شرایط و محیط با سلیقه و روحیات من غیرقابل باور و فراتر از تصادف و شانس بود
از چینش و انتخاب وسائل منزل تا ترکیب رنگی محیط و گاهی ترس کوچیکی دلم رو پر می کرد
حالا اطلاعات علمی و سابقه کاری چیزی بود که با خبر بودنش جای تعجب زیادی نداشت
هر چی جلوتر می رفتم حدس هام از شک به یقین نزدیک تر می شد فقط یه چیز از ذهنم می گذشت
چرا بابا؟ چرا؟
توی دانشگاه و بخش مرتب از سوی اساتید و دانشجوها تشویق می شدم و همچنان با قدرت پیش می رفتم و برای کسب علم و تجربه تلاش می کردم بالاخره زمان حضور رسمی من، در اولین عمل فرارسید اون هم کنار یکی از بهترین جراح های بیمارستان
همه چیز فوق العاده به نظر می رسید تا اینکه وارد رختکن اتاق عمل شدم رختکن جدا بود اما

 

  • بوی یاس ....


قسمت چهل و چهارم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: کودک بی پدر

.

مادرم مدام بهم اصرار می کرد که خونه رو پس بدیم و بریم پیش اونها می گفت خونه شما برای شیش تا آدم کوچیکه پسرها هم که بزرگ بشن، دست و پاتون تنگ تر میشهاونجا که بریم، منم به شما میرسم و توی نگهداری بچه ها کمک می کنم
مهمتر از همه دیگه لازم نبود اجاره بدیم همه دوره ام کرده بودن اصلا حوصله و توان حرف زدن نداشتم
چند ماه دیگه یازده سال میشه از اولین روزی که من، پام رو توی این خونه گذاشتم بغضم ترکید این خونه رو علی کرایه کرد علی دست من رو گرفت آورد توی این خونه هنوز دو ماه از شهادت علی نمی گذره گوشه گوشه اینجا بوی علی رو میده دیگه اشک، امان حرف زدن بهم نداد من موندم و پنج تا یادگاری علی اول فکر می کردن، یه مدت که بگذره از اون خونه دل می کنم اما اشتباه می کردن حتی بعد از گذشت یک سال هم، حضور علی رو توی اون خونه می شد حس کرد کار می کردم و از بچه ها مراقبت می کردم همه خیلی حواسشون به ما بود حتی صابخونه خیلی مراعات حال مون رو می کرد آقا اسماعیل، خودش پدر شده بود اما بیشتر از همه برای بچه های من پدری می کرد حتی گاهی حس می کردم توی خونه خودشون کمتر خرج می کردن تا برای بچه ها چیزی بخرن تمام این لطف ها، حتی یه ثانیه از جای خالی علی رو پر نمی کرد روزگارم مثل زهر، تلخ تلخ بود تنها دل خوشیم شده بود زینب حرف های علی چنان توی روح این بچه 10 ساله نشسته بود که بی اذن من، آب هم نمی خورد درس می خوند پا به پای من از بچه ها مراقبت می کرد وقتی از سر کار برمی گشتمخیلی اوقات، تمام کارهای خونه رو هم کرده بود هر روز بیشتر شبیه علی می شد نگاهش که می کردیم انگار خود علی بود دلم که تنگ می شد، فقط به زینب نگاه می کردم اونقدر علی شده بود که گاهی آقا اسماعیل، با صلوات، پیشونی زینب رو می بوسید
عین علی هرگز از چیزی شکایت نمی کرد حتی از دلتنگی ها و غصه هاش به جز اون روز از مدرسه که اومد، رفتم جلوی در استقبالش چهره اش گرفته بودتا چشمش به من افتاد، بغضش شکست گریه کنان دوید توی اتاق و در رو بست ….

 

قسمت چهل و پنجم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: کارنامه ات را بیاور

.

تا شب، فقط گریه کرد کارنامه هاشون رو داده بودن با یه نامه برای پدرها
بچه یه مارکسیست زینب رو مسخره کرده بود که پدرش شهید شده و پدر نداره
مگه شما مدام شعر نمی خونید شهیدان زنده اند الله اکبر خوب ببر کارنامه ات رو بده پدر زنده ات امضا کنه اون شب زینب نهارنخورده شام هم نخورد و خوابید
تا صبح خوابم نبرد همه اش به اون فکر می کردم خدایا حالا با دل کوچیک و شکسته این بچه چی کار کنم؟ هر چند توی این یه سال مثل علی فقط خندید و به روی خودش نیاورد اما می دونم توی دلش غوغاست کنار اتاق، تکیه داده بودم به دیوار و به چهره زینب نگاه می کردم که صدای اذان بلند شد
با اولین الله اکبر از جاش پرید و رفت وضو گرفت نماز صبح رو که خوند، دوباره ایستاد به نماز خیلی خوشحال بود مات و مبهوت شده بودم نه به حال دیشبش، نه به حال صبحش دیگه دلم طاقت نیاورد سر سفره آخر به روش آوردم اول حاضر نبود چیزی بگه اما بالاخره مهر دهنش شکست - دیشب بابا اومد توی خوابم کارنامه ام رو برداشت و کلی تشویقم کرد بعد هم بهم گفتزینب بابا کارنامه ات رو امضا کنم؟ یا برای کارنامه عملت از حضرت زهرا امضا بگیرم؟ منم با خودم فکر کردم دیدم این یکی رو که خودم بیست شده بودم منم اون رو انتخاب کردم بابا هم سرم رو بوسید و رفت مثل ماست وا رفته بودم لقمه غذا توی دهنم اشک توی چشمم حتی نمی تونستم پلک بزنم بلند شد، رفت کارنامه اش رو آورد براش امضا کنم قلم توی دستم می لرزیدتوان نگهداشتنش رو هم نداشتم

.

قسمت چهل و ششم داستان دنباله دار بدون تو هرگز:

گمانی فوق هر گماناصلا نفهمیدم زینب چطور بزرگ شد علی کار خودش رو کرد .. اونقدر با وقار و خانم شده بود که جز تحسین و تمجید از دهن دیگران، چیزی در نمی اومدبا شخصیتش، همه رو مدیریت می کرد حتی برادرهاش اگر کاری داشتن یا موضوعی پیش می اومد قبل از من با زینب حرف می زدن بالاخره من بزرگش نکرده بودم وقتی هفده سالش شد خیلی ترسیدم یاد خودم افتادم که توی سن کمتر از اون، پدرم چطور از درس محرومم کرد می ترسیدم بیاد سراغ زینب اما ازش خبری نشددیپلمش رو با معدل بیست گرفت و توی اولین کنکور، با رتبه تک رقمی، پزشکی تهران قبول شد
توی دانشگاه هم مورد تحسین و کانون احترام بود پایین ترین معدلش، بالای هجده و نیم بود هر جا پا می گذاشت از زمین و زمان براش خواستگار میومدخواستگارهایی که حتی یکیش، حسرت تمام دخترهای اطراف بود مادرهاشون بهم سپرده بودن اگر زینب خانم نپسندید و جواب رد داد دخترهای ما رو بهشون معرفی کنید
اما باز هم پدرم چیزی نمی گفت اصلا باورم نمی شد
گاهی چنان پدرم رو نمی شناختم که حس می کردم مریخی ها عوضش کردن زینب، مدیریت پدرم رو هم با رفتار و زبانش توی دست گرفته بود سال 75، 76 تب خروج دانشجوها و فرار مغزها شایع شده بود همون سال ها بود که توی آزمون تخصص شرکت کرد و نتیجه اش زنیب رو در کانون توجه سفارت کشورهای مختلف قرار داد مدام برای بورسیه کردنش و خروج از ایران پیشنهادهای رنگارنگ به دستش می رسید هر سفارت خونه برای سبقت از دیگری پیشنهاد بزرگ تر و وسوسه انگیزتری می داد ولی زینب محکم ایستاد به هیچ عنوان قصد خروج از ایران رو نداشت اما خواست خدا در مسیر دیگه ای رقم خورده بود چیزی که هرگز گمان نمی کردیم

.

قسمت چهل و هفتم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: سومین پیشنهاد

.

علی اومد به خوابم بعد از کلی حرف، سرش رو انداخت پایین
ازت درخواستی دارم می دونم سخته اما رضای خدا در این قرار گرفته به زینب بگو سومین درخواست رو قبول کنه تو تنها کسی هستی که می تونی راضیش کنی با صدای زنگ ساعت از خواب پریدم خیلی جا خورده بودم و فراموشش کردم فکر کردم یه خواب همین طوریه پذیرش چنین چیزی برای خودم هم خیلی سخت بود چند شب گذشت علی دوباره اومد اما این بار خیلی ناراحت
هانیه جان چرا حرفم رو جدی نگرفتی؟ به زینب بگو باید سومین درخواست رو قبول کنه خیلی دلم سوخت
اگر اینقدر مهمه خودت بهش بگو من نمی تونم زینب بوی تو رو میده نمی تونم ازش دل بکنم و جدا بشم برام سخته با حالت عجیبی بهم نگاه کرد
هانیه جان باور کن مسیر زینب، هزاران بار سخت تره اگر اون دنیا شفاعت من رو می خوای راضی به رضای خدا باش گریه ام گرفت ازش قول محکم گرفتم هم برای شفاعت، هم شب اول قبرم دوری زینب برام عین زندگی توی جهنم بود همه این سال ها دلتنگی و سختی رو بودن با زینب برام آسون کرده بود حدود ساعت یازده از بیمارستان برگشت رفتم دم در استقبالش
سلام دختر گلم خسته نباشی با خنده، خودش رو انداخت توی بغلم
دیگه از خستگی گذشته چنان جنازه ام پودر شده که دیگه به درد اتاق تشریح هم نمی خورم یه ذره دیگه روم فشار بیاد توی یه قوطی کنسرو هم جا میشم رفتم براش شربت بیارم یهو پرید توی آشپزخونه و از پشت بغلم کرد
مامان گلم چرا اینقدر گرفته است؟ ناخودآگاه دوباره یاد علی افتادمیاد اون شب که اونطور روش رگ گرفتن رو تمرین کردم همه چیزش عین علی بود
از کی تا حالا توی دانشگاه، واحد ذهن خوانی هم پاس می کنن؟

خندید
تا نگی چی شده ولت نمی کنم

بغض گلوم رو گرفت
زینب سومین پیشنهاد بورسیه از طرف کدوم کشوره؟

دست هاش شل شد و من رو ول کرد

ادامه دارد

  • بوی یاس ....


قسمت سی و نهم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: برمی گردم

وجودم آتش گرفته بود … می سوختم و ضجه می زدم … محکم علی رو توی بغل گرفته بودم … صدای ناله های من بین سوت خمپاره ها گم می شد

از جا بلند شدم … بین جنازه شهداعلی رو روی زمین می کشیدم … بدنم قدرت و توان نداشت … هر قدم که علی رو می کشیدم … محکم روی زمین می افتادم … تمام دست و پام زخم شده بود … دوباره بلند می شدم و سمت ماشین می کشیدمش … آخرین بار که افتادم … چشمم به یه مجروح افتاد

علی رو که توی آمبولانس گذاشتم، برگشتم سراغش … بین اون همه جنازه شهید، هنوز یه عده باقی مونده بودن … هیچ کدوم قادر به حرکت نبودن … تا حرکت شون می دادم… ناله درد، فضا رو پر می کرد

دیگه جا نبود … مجروح ها رو روی همدیگه می گذاشتم … با این امید … که با اون وضع فقط تا بیمارستان زنده بمونن و زیر هم، خفه نشن … نفس کشیدن با جراحت و خونریزی … اون هم وقتی یکی دیگه هم روی تو افتاده باشه

آمبولانس دیگه جا نداشت … چند لحظه کوتاه … ایستادم و محو علی شدم

کشیدمش بیرون … پیشونیش رو بوسیدم

برمی گردم علی جان … برمی گردم دنبالت

و آخرین مجروح رو گذاشتم توی آمبولانس

 

قسمت چهلم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: خون و ناموس

آتیش برگشت سنگین تر بود … فقط معجزه مستقیم خدا… ما رو تا بیمارستان سالم رسوند … از ماشین پریدم پایین و دویدم توی بیمارستان تا کمک

بیمارستان خالی شده بود … فقط چند تا مجروح … با همون برادر سپاهی اونجا بودن … تا چشمش بهم افتاد با تعجب از جا پرید … باورش نمی شد من رو زنده می دید

مات و مبهوت بودم

بقیه کجان؟ … آمبولانس پر از مجروحه … باید خالی شون کنیم دوباره برگردم خط

به زحمت بغضش رو کنترل کرد

دیگه خطی نیست خواهرم … خط سقوط کردالان اونجا دست دشمنه … یهو حالتش جدی شد … شما هم هر چه سریع تر سوار آمبولانس شو برو عقب … فاصله شون تا اینجا زیاد نیست … بیمارستان رو تخلیه کردن … اینجا هم تا چند دقیقه دیگه سقوط می کنه

یهو به خودم اومدم

علی … علی هنوز اونجاست

و دویدم سمت ماشین … دوید سمتم و درحالی که فریاد می زد، روپوشم رو چنگ زد

می فهمی داری چه کار می کنی؟ … بهت میگم خط سقوط کرده

هنوز تو شوک بودم … رفت سمت آمبولانس و در عقب رو باز کرد … جا خورد … سرش رو انداخت پایین و مکث کوتاهی کرد

خواهرم سوار شو و سریع تر برو عقب … اگر هنوز اینجا سقوط نکرده بود … بگو هنوز توی بیمارستان مجروح مونده… بیان دنبال مون … من اینجا، پیششون می مونم

سوت خمپاره ها به بیمارستان نزدیک تر می شد … سرچرخوند و نگاهی به اطراف کرد

بسم الله خواهرم … معطل نشو … برو تا دیر نشده

سریع سوار آمبولانس شدم … هنوز حال خودم رو نمی فهمیدم

مجروح ها رو که پیاده کنم سریع برمی گردم دنبالتون

اومد سمتم و در رو نگهداشت

شما نه … اگر همه مون هم اینجا کشته بشیم … ارزش گیر افتادن و اسارت ناموس مسلمان … دست اون بعثی های از خدا بی خبر رو نداره … جون میدیم … ناموس مون رو نه

یا علی گفت و … در رو بست

با رسیدن من به عقب … خبر سقوط بیمارستان هم رسید

پ.ن: شهید سید علی حسینی در سن 29 سالگی به درجه رفیع شهادت نائل آمد … پیکر مطهر این شهید … هرگز بازنگشت

جهت شادی ارواح طیبه شهدا … صلوات

 

قسمت چهل و یکم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: که عشق آسان نمود اول

.

نه دلی برای برگشتن داشتم … نه قدرتی … همون جا توی منطقه موندم … ده روز نشده بود، باهام تماس گرفتن
سریع برگردید … موقعیت خاصی پیش اومده …رفتم پایگاه نیرو هوایی و با پرواز انتقال مجروحین برگشتم تهران … دل توی دلم نبود … نغمه و اسماعیل بیرون فرودگاه… با چهره های داغون و پریشان منتظرم بودن … انگار یکی خاک غم و درد روی صورت شون پاشیده بود …سکوت مطلق توی ماشین حاکم بود … دست های اسماعیل می لرزید … لب ها و چشم های نغمه … هر چیصبر کردم، احدی چیزی نمی گفت
به سلامتی ماشین خریدی آقا اسماعیل؟
نه زن داداش … صداش لرزید … امانته …با شنیدن “زن داداش” نفسم بند اومد و چشم هام گر گرفت… بغضم رو به زحمت کنترل کردم
چی شده؟ … این خبر فوری چیه که ماشین امانت گرفتید و اینطوری دو تایی اومدید دنبالم؟ …صورت اسماعیل شروع کرد به پریدن … زیرچشمی به نغمه نگاه می کرد … چشم هاش پر از التماس بود … فهمیدم هر خبری شده … اسماعیل دیگه قدرت حرف زدن نداره … دوباره سکوت، ماشین رو پر کرد …- حال زینب اصلا خوب نیستبغض نغمه شکست … خبر شهادت علی آقا رو که شنید تب کرد … به خدا نمی خواستیم بهش بگیم … گفتیم تا تو برنگردی بهش خبر نمیدیم … باور کن نمی دونیم چطوری فهمید …جملات آخرش توی سرم می پیچید … نفسم آتیش گرفته بود … و صدای گریه ی نغمه حالم رو بدتر می کرد … چشم دوختم به اسماعیل … گریه امان حرف زدن به نغمه نمی داد
یعنی چقدر حالش بده؟ …بغض اسماعیل هم شکست
تبش از 40 پایین تر نمیاد … سه روزه بیمارستانه … صداش بریده بریده شدازش قطع امید کردن … گفتن با این وضع…دنیا روی سرم خراب شد … اول علیحالا هم زینبم

 

قسمت چهل و دوم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: بیا زینبت را ببرتا بیمارستان

.

هزار بار مردم و زنده شدم … چشم هام رو بسته بودم و فقط صلوات می فرستادم …از در اتاق که رفتم تو … مادر علی داشت بالای سر زینب دعا می خوند … مادرم هم اون طرفش، صلوات می فرستاد … چشم شون که بهم افتاد حال شون منقلب شد … بی امان، گریه می کردن …مثل مرده ها شده بودم … بی توجه بهشون رفتم سمت زینبصورتش گر گرفته بود … چشم هاش کاسه خون بود … از شدت تب، من رو تشخیص نمی داد … حتی زبانش درست کار نمی کرد … اشک مثل سیل از چشمم فرو ریخت … دست کشیدم روی سرش
زینبم … دخترم
هیچ واکنشی نداشت
تو رو قرآن نگام کن … ببین مامان اومده پیشت … زینب مامان … تو رو قرآن دکترش، من رو کشید کنار … توی وجودم قیامت بود … با زبان بی زبانی بهم فهموند … کار زینبم به امروز و فرداست …دو روز دیگه هم توی اون شرایط بودمن با همون لباس منطقه … بدون اینکه لحظه ای چشم روی هم بزارم یا استراحت کنم … پرستار زینبم شدم … اون تشنج می کرد … من باهاش جون می دادم …دیگه طاقت نداشتم … زنگ زدم به نغمه بیاد جای من … اون که رسید از بیمارستان زدم بیرون
رفتم خونه … وضو گرفتم و ایستادم به نماز … دو رکعت نماز خوندم … سلام که دادم … همون طور نشسته … اشک بی اختیار از چشم هام فرو می ریخت …- علی جان .. هیچ وقت توی زندگی نگفتم خسته شدم … هیچ وقت ازت چیزی نخواستم … هیچ وقت، حتی زیر شکنجه شکایت نکردم … اما دیگه طاقت ندارم … زجرکش شدن بچه ام رو نمی تونم ببینم … یا تا امروز ظهر، میای زینب رو با خودت می بری … یا کامل شفاش میدی … و الا به ولای علی … شکایتت رو به جدت، پسر فاطمه زهرا می کنم … زینب، از اول هم فقط بچه تو بود … روز و شبش تو بودی … نفس و شاهرگش تو بودی … چه ببریش، چه بزاریش … دیگه مسئولیتش با من نیست …اشکم دیگه اشک نبود … ناله و درد از چشم هام پایین می اومد … تمام سجاده و لباسم خیس شده بود

 

قسمت چهل و سوم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: زینب علی

.

برگشتم بیمارستان … وارد بخش که شدم، حالت نگاه همه عوض شده بود … چشم های سرخ و صورت های پف کرده…مثل مرده ها همه وجودم یخ کرد … شقیقه هام شروع کرد به گز گز کردن … با هر قدم، ضربانم کندتر می شد
بردی علی جان؟ … دخترت رو بردی؟ …هر قدم که به اتاق زینب نزدیک تر می شدم التهاب همه بیشتر می شد … حس می کردم روی یه پل معلق راه میرم… زمین زیر پام، بالا و پایین می شد … می رفت و برمی گشت … مثل گهواره بچگی های زینب به در اتاق که رسیدم بغض ها ترکید … مثل مادری رو به موت … ثانیه ها برای من متوقف شد … رفتم توی اتاق …زینب نشسته بود … داشت با خوشحالی با نغمه حرف می زد … تا چشمش بهم افتاد از جا بلند شد و از روی تخت، پرید توی بغلمبی حس تر از اون بودم که بتونم واکنشی نشون بدم … هنوز باورم نمی شد … فقط محکم بغلش کردم … اونقدر محکم که ضربان قلب و نفس کشیدنش رو حس کنم … دیگه چشم هام رو باور نمی کردم …نغمه به سختی بغضش رو کنترل می کرد
حدود دو ساعت بعد از رفتنت … یهو پاشد نشست … حالش خوب شده بود …دیگه قدرت نگه داشتنش رو نداشتم … نشوندمش روی تخت…- مامان … هر چی میگم امروز بابا اومد اینجا … هیچ کی باور نمی کنه … بابا با یه لباس خیلی قشنگ که همه اش نور بود … اومد بالای سرم … من رو بوسید و روی سرم دست کشید … بعد هم بهم گفت
به مادرت بگو … چشم هانیه جان … اینکه شکایت نمی خواد … ما رو شرمنده فاطمه زهرا نکن … مسئولیتش تا آخر با من … اما زینب فقط چهره اش شبیه منه … اون مثل تو می مونه … محکم و صبور … برای همینم من همیشه، اینقدر دوستش داشتم
بابا ازم قول گرفت اگر دختر خوبی باشم و هر چی شما میگی گوش کنم … وقتش که بشه خودش میاد دنبالم …زینب با ذوق و خوشحالی از اومدن پدرش تعریف می کرددکتر و پرستارها توی در ایستاده بودن و گریه می کردن … اما من، دیگه صدایی رو نمی شنیدم … حرف های علی توی سرم می پیچید … وجود خسته ام، کاملا سرد و بی حس شده بود … دیگه هیچی نفهمیدم … افتادم روی زمین

 

  • بوی یاس ....

یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ وَعْدَ اللَّهِ حَقٌّ فَلاَ تَغُرَّنَّکُمُ الْحَیَاةُ الدُّنْیَا وَلاَ یَغُرَّنَّکُم بِاللَّهِ الْغَرُورُ

 

آن بیان نورانی مغالطه در همان خطبه نهج‌البلاغه هست که وجود مبارک حضرت امیر فرمود شیطان درون کعبه دل می‌رود آنجا لانه می‌کند, تخم‌گذاری می‌کند, جوجه می‌پروراند این خاطرات که می‌بینید اینها دابّه‌های نفسانی هستند فرمود: «فَباضَ» تخم‌گذاری می‌کند «وَ فرّخ» جوجه می‌پروراند, «دَبّ و دَرَج» اینکه در نماز و غیر نماز، انسان گرفتار خاطرات است همین است وقتی این‌طور شد آن وقت «فَنَظَرَ بِأَعْیُنِهِمْ وَ نَطَقَ بِأَلْسِنَتِهِمْ» کلّ انسان را تخلیه می‌کند تمام کارها را با دست و پای انسان انجام می‌دهد با زبان او حرف می‌زند, با چشم او نامحرم را نگاه می‌کند این در حقیقت شیطانِ ممثّل است خیال می‌کند انسان است این حدیث شریفی که چند بار خوانده شد هر چند باری هم که خوانده بشود جا دارد این یک مغالطه است که شیطان نفوذ می‌کند این شخص را تخلیه می‌کند انسانیّتش را می‌اندازد دور, شیطنت را درون او می‌گذارد این شیطان ممثّل است و خیال می‌کند انسان است این یک مغالطه است.

مسئله جدّ و بازی هم همین طور است شما می‌بینید بازی برای این است که انسان یک مقدار خستگی رفع بکند این دیگر فحش دادن و دعوا کردن و محکمه قضایی ندارد بازی, بازی است در قرآن فرمود اگر حکیمی ببیند این بازیگران دعوا می‌کنند لبخند می‌زند که بازی جای دعوا نیست در حالی که خود دنیا هم جز بازیچه چیز دیگر نیست مسئله تعلیم, مسئله تعلّم, مسئله عدل, مسئله اوصاف الهی اینها جدّ است اما من این مقام را دارم تو آن مقام را داری, من باید جلوتر بیفتم تو باید فلان, اینها بازی است این را فرمود: ﴿أَنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ وَزِینَةٌ وَتَفَاخُرٌ بَیْنَکُمْ وَتَکَاثُرٌ فِی الْأَمْوَالِ وَالْأَوْلاَدِ یک ولیّ خدا وقتی اوضاع ما را می‌بیند می‌خندد می‌گوید اینها برای بازی دارند دعوا می‌کنند اگر این پنج قسم را در سوره مبارکه «حدید» با ﴿أَنَّمَا حصر کرده ﴿اعْلَمُوا أَنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا این پنج‌تاست که همه‌اش بازی است در بخش دیگر فرمود این پنج‌تا را خلاصه بکنی ﴿إنَّمَا الْحَیَاةُ الدُّنْیَا لَعِبٌ وَلَهْوٌ اینکه من باید باشم, من باید جلو بیفتم, من باید این لقب را بگیرم این بازی است بازیگری ما را بازی می‌دهد به نام شیطان, فرمود او شما را بازی می‌دهد او غَرور است این کار, غُرور است نه بازی دنیا شما را سرگرم کند نه آن بازیگر که فرمانده شماست شما را سرگرم کند او دشمن جدّی شماست ما همان‌طوری که این بازی‌ها را می‌بینیم می‌خندیم می‌گوییم اینها برای چه چیزی دارند دعوا می‌کنند اوحدی از اهل ایمان هم وضع ما را می‌بینند و به ما می‌خندند که اینها برای چه چیزی دارند دعوا می‌کنند. این بیان نورانی قرآن است که مبادا هزل را جِدّ بپندارید این مغالطه است بازی, بازی است حکمت, حکمت است در دنیا حکمت فراوان است علم فراوان است مبادا شما بازی را با حکمت خلط بکنید این می‌شود مغالطه اخلاقی، آنجا اگر حیوانیّت را با انسانیّت خلط کردید می‌شود مغالطه معرفتی

http://www.portal.esra.ir.

  • بوی یاس ....

قسمت سی و پنجم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: برای آخرین بار

این بار هم موقع تولد بچه ها علی نبود زنگ زد، احوالم رو پرسید گفت؛ فشار توی جبهه سنگینه و مقدور نیست برگرده

وقتی بهش گفتم سه قلو پسره فقط سلامتی شون رو پرسید

الحمدلله که سالمن

فقط همین بی ذوق همه کلی واسشون ذوق کردن

همین که سالمن کافیه سرباز امام زمان رو باید سالم تحویل شون داد مهم سلامت و عاقبت به خیری بچه هاست دختر و پسرش مهم نیست

همین جملات رو هم به زحمت می شنیدمذوق کردن یا نکردنش واسم مهم نبود الکی حرف می زدم که ازش حرف بکشمخیلی دلم براش تنگ شده بود حتی به شنیدن صداش هم راضی بودم

زمانی که داشتم از سه قلوها مراقبت می کردم تازه به حکمت خدا پی بردم شاید کمک کار زیاد داشتم اما واقعا دختر عصای دست مادره این حرف تا اون موقع فقط برام ضرب المثل بود

سه قلو پسر بدتر از همه عین خواهرهاشون وروجک

هنوز درست چهار دست و پا نمی کردن که نفسم رو بریده بودن

توی این فاصله، علی یکی دو بار برگشت خیلی کمک کار من بود اما واضح، دیگه پابند زمین نبود هر بار که بچه ها رو بغل می کرد بند دلم پاره می شد

ناخودآگاه یه جوری نگاهش می کردم انگار آخرین باره دارم می بینمش نه فقط من، دوست هاش هم همین طور شده بودن

برای دیدنش به هر بهانه ای میومدن در خونه هی می رفتن و برمی گشتن و صورتش رو می بوسیدن موقع رفتن چشم هاشون پر اشک می شد دوباره برمی گشتن بغلش می کردن

همه حتی پدرم فهمیده بود این آخرین دیدارهاست تا اینکه واقعا برای آخرین بار رفت

 

قسمت سی و ششم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: اشباح سیاه

حالم خراب بود می رفتم توی آشپزخونه بدون اینکه بفهمم ساعت ها فقط به در و دیوار نگاه می کردم قاطی کرده بودم پدرم هم روی آتیش دلم نفت ریخت

برعکس همیشه، یهو بی خبر اومد دم دربهانه اش دیدن بچه ها بود اما چشمش توی خونه می چرخید تا نزدیک شام هم خونه ما موند آخر صداش در اومد

این شوهر بی مبالات تو هیچ وقت خونه نیست

به زحمت بغضم رو کنترل کردم

برگشته جبهه

حالتش عوض شد سریع بلند شد کتش رو پوشید که بره دنبالش تا پای در رفتم اصرار کنم برای شام بمونه چهره اش خیلی توی هم بود یه لحظه توی طاق در ایستاد

اگر تلفنی باهاش حرف زدی بگو بابام گفت حلالم کن بچه سید خیلی بهت بد کردم

دیگه رسما داشتم دیوونه می شدم شدم اسپند روی آتیش شب از شدت فشار عصبی خوابم نمی برد

اون خواب عجیب هم کار خودش رو کردخواب دیدم موجودات سیاه شبح مانند، ریخته بودن سر علی هر کدوم یه تیکه از بدنش رو می کند و می برد

از خواب که بلند شدم، صبح اول وقتسه قلوها و دخترها رو برداشتم و رفتم در خونه مون بابام هنوز خونه بودمادرم از حال بهم ریخته من بدجور نگران شد بچه ها رو گذاشتم اونجا حالم طبیعی نبود چرخیدم سمت پدرم

باید برم امانتی های سید همه شون بچه سید

و سریع و بی خداحافظی چرخیدم سمت در مادرم دنبالم دوید و چادرم رو کشید

چه کار می کنی هانیه؟ چت شده؟

نفس برای حرف زدن نداشتم برای اولین بار توی کل عمرم پدرم پشتم ایستاد اومد جلو و من رو از توی دست مادرم کشید بیرون

برو

و من رفتم ..

.

قسمت سی و هفتم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: بیت المال

احدی حریف من نبود گفتم یا مرگ یا علی به هر قیمتی باید برم جلو دیگه عقلم کار نمی کرد با مجوز بیمارستان صحرایی خودم رو رسوندم اونجا اما اجازه ندادن جلوتر برم

دو هفته از رسیدنم می گذشت هنوز موفق نشده بودم علی رو ببینم که آماده باش دادن

آتیش روی خط سنگین شده بود جاده هم زیر آتیش به حدی فشار سنگین بود که هیچ نیرویی برای پشتیبانی نمی تونست به خط برسه توپخونه خودی هم حریف نمی شد

حدس زده بودن کار یه دیدبانه و داره گرا میده چند نفر رو فرستادن شکارش اما هیچ کدوم برنگشتن علی و بقیه زیر آتیش سنگین دشمن بدون پشتیبانی گیر کرده بودن ارتباط بی سیم هم قطع شده بود

دو روز تحمل کردم دیگه نمی تونستماگر زنده پرتم می کردن وسط آتیش، تحملش برام راحت تر بود ذکرم شده بودعلی علی خواب و خوراک نداشتم طاقتم طاق شد رفتم کلید آمبولانس رو برداشتم

یکی از بچه های سپاه فهمید دوید دنبالم

خواهر خواهر

جواب ندادم

پرستار با توئم پرستار

دوید جلوی آمبولانس و کوبید روی شیشه با عصبانیت داد زد

کجا همین طوری سرت رو انداختی پایین؟ فکر کردی اون جلو دارن حلوا پخش می کنن؟

رسما قاطی کردم

آره دارن حلوا پخش می کنن حلوای شهدا رو به اون که نرسیدم می خوام برم حلوا خورون مجروح ها

فکر کردی کسی اونجا زنده مونده؟توی جاده جز لاشه سوخته ماشین ها و جنازه سوخته بچه ها هیچی نیست بغض گلوش رو گرفت به جاده نرسیده می زننت این ماشین هم بیت الماله زیر این آتیش نمیشه رفت ملائک هم برن اون طرف، توی این آتیش سالم نمیرسن

بیت المال اون بچه های تکه تکه شده ان من هم ملک نیستم من کسیم که ملائک جلوش زانو زدن

و پام رو گذاشتم روی گاز دیگه هیچی برام مهم نبود حتی جون خودم

 

قسمت سی و هشتم داستان دنباله دار بدون تو هرگز: و جعلنا

و جعلنا خوندم پام تا ته روی پدال گاز بود ویراژ میدادم و می رفتم

حق با اون بود جاده پر بود از لاشه ماشین های سوخته بدن های سوخته و تکه تکه شده آتیش دشمن وحشتناک بودچنان اونجا رو شخم زده بودن که دیگه اثری از جاده نمونده بود

تازه منظورش رو می فهمیدم وقتی گفت دیگه ملائک هم جرات نزدیک شدن به خط رو ندارن واضح گرا می دادن آتیش خیلی دقیق بود

باورم نمی شد توی اون شرایط وحشتناک رسیدم جلو

تا چشم کار می کرد شهید بود و شهیدبعضی ها روی همدیگه افتاده بودن با چشم های پر اشک فقط نگاه می کردمدیگه هیچی نمی فهمیدم صدای سوت خمپاره ها رو نمی شنیدم دیگه کسی زنده نمونده که هنوز می زدن

چند دقیقه طول کشید تا به خودم اومدم بین جنازه شهدا دنبال علی خودم می گشتم

غرق در خون تکه تکه و پاره پاره بعضی ها بی دست بی پا بی سر بعضی ها با بدن های سوراخ و پهلوهای دریده هر تیکه از بدن یکی شون یه طرف افتاده بود تعبیر خوابم رو به چشم می دیدم

بالاخره پیداش کردم به سینه افتاده بود روی خاک چرخوندمش هنوز زنده بود به زحمت و بی رمق، پلک هاش حرکت می کرد سینه اش سوراخ سوراخ و غرق خون از بینی و دهنش، خون می جوشیدبا هر نفسش حباب خون می ترکید و سینه اش می پرید

چشمش که بهم افتاد لبخند ملیحی صورتش رو پر کرد با اون شرایط هنوز می خندید

زمان برای من متوقف شده بود

سرش رو چرخوند چشم هاش پر از اشک شدمحو تصویری که من نمی دیدم لبخند عمیق و آرامی، پهنای صورتش رو پر کردآرامشی که هرگز، توی اون چهره آرام ندیده بودم پرش های سینه اش آرام تر می شد آرام آرام آرام تر از کودکی که در آغوش پر مهر مادرش خوابیده بود

پ.ن: برای شادی ارواح مطهر شهدا علی الخصوص شهدای گمنام و شادی ارواح مادرها و پدرهای دریا دلی که در انتظار بازگشت پاره های وجودشان سوختند و چشم از دنیا بستند صلوات

ان شاء الله به حرمت صلوات ادامه دهنده راه شهدا باشیم نه سربار اسلام

ادامه دارد.......

 

  • بوی یاس ....